در برنامه میز اقتصاد موضوع واگذاری دو باشگاه استقلال و پرسپولیس مورد بحث و گفتگو قرار گرفت و اولیایی مدیرعامل اسبق باشگاه استقلال، واعظ آشتیانی معاون اسبق وزات صنایع، خانم طاهرخانی کارشناس بازار سرمایه و نژادفلاح مدیرعامل اسبق پرسپولیس به سوالاتی پاسخ دادند.
اولیایی گفت: برای خصوصی سازی باشگاهها باید مدلی داشته باشیم که تمامی باشگاهها در آن مدل جای بگیرند. در هیچ کشوری نمیتوان فوتبال یا باشگاه را به دولت سپرد و اشارات مقام معظم رهبری هم همین است که کار مردم را به خود مردم بسپاریم؛ پس اصل خصوصی سازی مشکلی ندارد.
او ادامه داد: اما رویه اشتباه فرابورس در خصوصی سازی اتخاذ شد و ۷۰۹ میلیارد تومان که به عنوان افزایش سرمایه وارد شد، با عرضه ده درصدی سهام، به همین میزان بدهکاری باشگاه افزایش پیدا کرده است. بخشی از شیوه واگذاری میتوانست در بورس باشد. به عبارتی بخش سهام هواداری میتواند در بورس وارد شود، اما باید برای باشگاه مالک بخش خصوصی ۵۱ درصدی پیدا میکردیم و بخش هواداری را در بورس میفروختیم.
واعظ آشتیانی گفت: در اقتصادی که قریب به ۸۰ درصد آن در دست دولت است، در این سالها این اتفاق نیفتاده که بتوانیم از ظرفیت قانون اساسی برای خصوصی سازی اقدام کنیم. در بحث واگذاری سهام دو باشگاه گفته شد که سهام آنها در یک روز به فروش میرسد که این اتفاق نیفتاد و تنها سه درصد از ۱۰ درصد به فروش رفت. در فوتبالی که گران است و هر باشگاهی به طور متوسط ۵۰۰ میلیارد تومان هزینه کرده است، در چنین فضایی چه کسی آمادگی دارد این سهام را بخرد؟ در واقع اقتصاد ورزش ما توجیه اقتصادی ندارد.
طاهرخانی در این باره گفت: در مورد خصوصی سازی سندبالادستی اصل ۴۴ را داریم که تاکید شده دولت باید از بنگاه داری خارج شود. سازمان خصوصی سازی سهام دو شرکت را آگهی کرده که این دو سهم زیان ده هستند و زیانهای انباشته هم از گذشته بوده است. طبق آیین نامه واگذاری مصوب دولت، شرکتهای دولتی که زیان ده هستند باید از روشهای دیگری غیر از بورس از جمله از روش مزایده و مذاکره عرضه شوند.
این کارشناس اقتصادی ادامه داد: اینکه سهام استقلال و پرسپولیس که زیان ده هستند و با این چشم انداز درآمدی به نظر نمیرسد به این زودیها به سود برسند، باید دید چرا با این وجود در بورس عرضه شده اند. قیمتی که برای ۵۱ درصد سهام باشگاه مشخص شده، معادل ۱۰۰ درصد آن است. روی تابلو ۱۰۰ درصد هر دو سهم تقریبا معادل ۲ هزار میلیارد تومان است و این قیمتی است که برای ۵۱ درصد سهام این دو باشگاه گذاشته است. سازمان خصوصی سازی باید گزارشهای ارزش گذاری این دو سهم را منتشر کند تا بدانیم مبنا چیست. این گزارش میتواند چشم انداز بهتری به خریدار بدهد.
نژاد فلاح گفت: برای ارزان کردن ورزش و فوتبال باید هزینهها را کاهش بدهیم و به سمت درآمدزایی برویم. کسانی میتوانند در این رشتهها به سمت درآمدزایی بروند که پیشکسوتان این عرصه هستند. فوتبال باید به دست فوتبالیها اداره شود.
طاهرخانی در پاسخ گفت: در سامانه کدال میبینیم که برگزاری مجامع دو باشگاه چقدر اصلاحیه خورده است و مجامع آنها برگزار نشده است. قرار نیست متخصص یک صنعت بتواند آن صنعت را با تخصص خود پولساز کند. به غیر از حق پخش که تا اطلاع ثانوی خبری از آن نیست، پیشکسوتان چه درآمد پایداری میتوانند ایجاد کند؟ باید به باشگاه مانند بنگاه اقتصادی نگاه کرد.
تیمهای که درآمد زا نیستن چرا باید خریداری شوند