ناصر بختیاری مدیرعامل رجا و رئیس انجمن حملونقل ریلی در جلسه شورای مدیران این شرکت که با حضور مدیرعامل شرکت رفاه و گردشگری تأمین (هگتا)، معاونان این شرکت، همچنین شرکتهای ایرانگردی و جهانگردی برگزار شد، با یادآوری اینکه جلسات شورای معاونان و شورای مدیران این شرکت بهطور منظم و ماهانه برگزار میشود، گفت: هدف از برگزاری این جلسه با حضور مدیرعامل هگتا و مدیران عامل شرکتهای گروه، ارائه گزارش فعالیتهای شرکت رجا از زبان مدیران این شرکت است.
مدیرعامل رجا در ادامه برخی از اقدامات کلان شرکت رجا را تدوین سند راهبردی در جهت توسعه صنعت حملونقل سبز، پایبندی به اصول مشتریمداری، تشکیل معاونت فنی و توسعه، اصلاح ساختار سازمانی و فرآیند مالی شرکت نوین صنعت رجا، برنامهریزی برای راهاندازی قطارهای خودکشش، احیای کمیته حسابرسی، برنامهریزی برای افزایش درآمد از محل حوزه حملونقل باری، تشکیل اتاق فکر در راستای راهکارهای عملیاتی، نهایی شدن مراحل اخذ سند زمین واگنخانه، حل و پیگیری اختلافات و مشکلات با برخی از شرکتها و برنامهریزی برای مقاوم سازی ساختمان مرکزی نام برد.
حسین رمضانی، مدیرعامل هگتا گفت: توجه به مسائل فرهنگی میتواند منجر به پویایی مخاطبان داخلی تحت عنوان کارکنان و مخاطبان بیرونی تحت عنوان مسافران شده و ایجاد همافزایی کند.
رمضانی با تأکید بر بازبینی آئیننامههای استخدامی شرکت رجا افزود: موضوع بازنشستگی و پایان خدمت کارکنان شرکت رجا مهم است و توجه جدی به موضوع بازنشستگی و انتقال دانش آنها به نیروهای جوان ضروری است تا شرکت دچار مشکل نشود.
مدیرعامل هگتا بر موضوع اصلاح فرآیندها و همپوشانیها و خلق پول و ثروتآفرینی از طریق ظرفیتهای این شرکت تأکید کرد و گفت: میتوان با تشکیل کمیته اقتصادی در شرکت رجا و ارائه راهکارهایی بر مبنای جذب سرمایهگذاری داخلی و خارجی ایجاد ثروت کرد تا بخشی از زیان نباشته این شرکت جبران شود.
وی موضوع ایجاد همافزایی بین شرکتهای گروه را ضروری دانست و بیان کرد: این همافزایی میتواند در حوزههای مختلفی مانند خریدهای کلی، همکاریهای فیمابین، استفاده از ظرفیتهای آموزشی و سایر موارد مشترک صورت گیرد.
گفتنی است قطارهای خودکشش با وجود قیمت بالاتر (نسبت به واگن عادی) به دلیل ویژگیهای فنی، سیر بیشتری در سال دارند (سرعت متوسط بالاتر به دلیل بار محوری کمتر از لوکوموتیو، عدم نیاز به تفکیک لوکوموتیو و واگن، انرژی مصرفی سرانه کمتر و ...). در کنار این امر کاهش هزینه قطار خودکشش نسبت به لوکوموتیو واگن (با شرط محاسبه و انتخاب صحیح نقطه سر به سر) سبب رغبت بیشتر شرکتهای مالک و خریدار خودکشش حتی در بخش خصوصی شده است که برای تبیین بهتر موضوع به جدول مقایسه یک لوکوموتیو و پنج واگن با ۳۰۰ نفر ظرفیت و ۲ ست قطار خودکشش IC۳ دانمارک با ظرفیت ۲۸۸ صندلی اشاره میگردد که هزینه قطار خودکشش صرفا قطعات یدکی بدون نیروی انسانی ۵۲ درصد نسبت به لوکوموتیو واگن کمتر شده بود.