واعظ روشندل اهل سنت تایباد، مولوی عبدالعظیم اعظمی، که در بین مردم به «حافظجی» شهرت داشت، امروز پس از تحمل رنج بیماری به دیدار حق شتافت.

مرحوم حافظجی درسال ۱۳۲۹ هجری شمسی در روستای بیدپارسی شهرستان خواف چشم به جهان گشود و در ۶ ماهگی بر اثر بیماری آبله از نعمت بینایی محروم شد.

وی در سن ۵ سالگی همراه اطفال به مکتب رفت. ملای دِه از حافظه عجیب این کودک نابینا در حفظ قرآن شگفت زده شده بود و در مدت زمان کوتاهی موفق به حفظ کامل قرآن مجید و نیز بسیاری از کتب رایج آن زمان همچون پنج کتاب، دیوان حافظ شیرازی و بوستان و گلستان سعدی شد. حافظجی در سن ۱۲ سالگی در حوزه علمیه خواف به عنوان طلبه پذیرفته شد و زیر نظر مولوی شمس الدین مطهری دروس متداول فقهی و علمی را فراگرفت.

این عالم اهل سنت در حدود ۱۷ سالگی بعنوان مولوی فارغ التحصیل شد و با توجه به تسلط وی بر موعظه، قدرت سخنوری و بدیهه گویی و همچنین کاربرد احادیث، تفسیر و اشعار در هنگام سخنرانی، موجب اقبال عمومی از او در میان مردم متدین شرق خراسان شد.

حفظ قرآن کریم، بسیاری از احادیث و روایات، تفاسیر و اشعار، این روحانی روشندل لقب «حافظجی» را از سوی استاد خویش گرفت که به معنای حافظ بزرگوار و محترم است.

مرحوم حافظجی در سن ۱۹ سالگی و در دهه ۴۰ شمسی به دعوت مردم شهرستان تایباد به این خطه مرزی می‌آید و به وعظ و سخنوری در تایباد، تربت جام، باخرز و خواف مشغول می‌شود. وی در اوایل دهه ۵۰ تاهل اختیار کرده و برای همیشه در تایباد ساکن می‌شود.

آن مرحوم برای مدت بیش از ۵۰ سال در کسوت واعظ رسمی مسجد جامع احناف تایباد به خطابت پرداخته و به عنوان منادی وحدت همواره جهت تقریب مذاهب و توسعه وحدت سخنوری داشته است.

پیکر مرحوم حافظجی فردا چهارشنبه، ساعت ۱۳ از مقابل مسجد جامع احناف تا مصلای دارلسلام شهر تایباد تشییع خواهد شد.