استاد علی نظمی متخلص به نظمی تبریزی متولد اول مهر ۱۳۰۶ در تبریز از شاعران غزل‌سرای برجسته معاصر ایران بود.

وی که دوستی نزدیکی با استاد شهریار داشت سرودن شعر را از ۱۶ سالگی آغاز کرد و شاگرد ملک الشعرای بهار و محمدامین ادیب طوسی بود.

علاوه بر شعر آثار تحقیقی ادبی نیز از وی به چاپ رسید که از جمله این آثار می‌توان به تذکره الشعرای منظوم و منثور دویست سخنور و گلشن معانی شرح برخی ابیات مشکله فارسی اشاره کرد.

از استاد نظمی تبریزی در همایش زنده‌نامان تیرماه امسال تجلیل شد و در واقع می‌توان گفت این آخرین حضور او در مجمع عمومی بود.