از این رو با بشقاب غذا و قاشق پا به پای او می‌رود تا بلکه یک لقمه دهان او بگذارد. حجت الاسلام سیدعلی تراشیون مشاور کودک و نوجوان در این باره راهکار می‌دهد: «بسیاری از بچه‌ها هنگام غذا خوردن بدقلقی می‌کنند. کافی است مادر قاشق را به صورتشان نزدیک کند، بنای ناسازگاری را می‌گذارند.

مادر در چنین شرایطی شروع به پافشاری می‌کند. اول با کلام آرام و مهربان. بعد با تذکر و دست آخر هم عصبانی می‌شود. او نگران فرزندش است، چون می‌داند اگر خوب غذا نخورد کاهش وزن پیدا می‌کند و ضعیف می‌شود. برای همین گا‌ها از روش‌های نامناسبی استفاده می‌کند.» به باور این مشاور کودک و نوجوان، بعضی از مادر‌ها خود عامل بی اشتهایی فرزندشان هستند. با درست کردن غذا‌هایی که طعمش را بچه دوست ندارد، یا اینکه در زمان یا مکان مناسبی به آن‌ها غذا داده نمی‌شود.

دلیل دیگری که بچه‌ها تمایلی به خوردن غذا نشان نمی‌دهند به بازیگوش بودن آن‌ها مربوط می‌شود. آن‌ها بمب انرژی هستند که لحظه‌ای آرام و قرار ندارند و حاضر نیستند لحظه‌ای دست بازی بکشند و سر سفره بیایند. به باور این مشاور، در اینجا خلاقیت مادر کارگشاست.

او متذکر می‌شود: «مادری که با امر و نهی بچه‌ها را مجبور به غذا خوردن می‌کند که مبادا فرزندش سوء هاضمه نگیرد. باید بداند این کار فقط او را لجباز می‌کند.

به جای آن بهتر است بررسی کند شاید گلوی بچه متورم باشد. شاید بیمار شده و میل ندارد. این موارد را برطرف کند. اما اگر روش همیشگی کودک است با خنده و شادی او را سر سفره بیاورد. زیرانداز پهن کرده و اجازه دهد خود بچه غذا بخورد. حتی اگر چند قاشق بخورد. بعضی از مادر‌ها نگران کثیف شدن خانه هستند. اجازه نمی‌دهند کودک نوپا برای خوردن غذا مستقل رفتار کند. وقتی از سن یک سالگی این کار انجام نشود، در سنین ۲ - ۳ سالگی کودک همکاری لازم را با مادر خود انجام نمی‌دهد.»

منبع: همشهری آنلاین