سعید حسن زاده روان شناس با اشاره به اینکه آلودگی هوا می‌تواند به عنوان یک عامل در افزایش اضطراب و تشدید علائم آن نقش داشته باشد، گفت: ذرات معلق در هوا و آلاینده‌های هوایی می‌توانند تحریک‌کننده‌های فیزیولوژیک باشند ذرات آلوده هوا، به خصوص ذرات ریز مانند PM۲.۵، می‌توانند وارد سیستم تنفسی شوند و به عنوان تحریکات استرس زا برای سیستم عصبی مرکزی عمل کنند که منجر به افزایش سطوح استرس و اضطراب در افراد می‌شود. 

وی گفت: مواجهه مداوم با این ذرات ممکن است باعث افزایش سطوح استرس هورمونی مانند کورتیزول شود که می‌تواند به افزایش اضطراب منجر شود.

وی افزود: آلودگی هوا همراه با مشکلات تنفسی از جمله سرفه، خلط زایی، و سختی در تنفس است و این مشکلات تنفسی حساسیت به وضعیت‌های استرس‌زا و اضطراب را افزایش می‌دهند. 

حسن زاده با بیان اینکه آلودگی هوا موجب افزایش احساس تنهایی نیز می‌شود، گفت: برخی تحقیقات نشان داده‌اند که آلودگی هوا به انسان‌ها احساس ایزوله شدن می‌دهد و همین کار عامل افزایش و یا بروز علائم برخی بیماری‌های روانی مانند افسردگی است. 

وی افزود: مواجهه مداوم با آلودگی هوا و شرایط محیطی نامساعد بر روحیه و احساس عمومی افراد نیز تأثیر دارد.

حسن زاده گفت: افراد در محیط‌های آلوده احساسات ناخوشایند، عدم رضایت، و افت انگیزش را تجربه میکنند که با این مسائل ممکن است دچار افسردگی شوند.

وی با اشاره به تاثیرات فیزیکی آلودگی هوا افزود: افرادی که در محیط‌های با آلودگی هوا زندگی می‌کنند، کمتر به فعالیت‌های ورزشی میپردازند و کاهش فعالیت‌های ورزشی نیز می‌تواند به افزایش احتمال افسردگی منجر شود.