گرتا تونبرگ، فعال محیط زیست سوئدی و همراهان او که به «جنبش جمعهها برای آینده» معروف هستند بار دیگر در مقالهای که دیروز سه شنبه ۵ نوامبر منتشر شد، همبستگی خود را با مردم فلسطین اعلام کردند.
این مقاله توسط گرتا تونبرگ، فعال سوئدی و تعدادی از همراهان او نوشته شده است که الهام بخش جمعهها برای آینده، جنبش اعتراضی مدارس علیه تغییرات آب و هوایی است.
فعالان این جنبش حافظ محیط زیست که این مقاله را نوشتند، نه تنها «خشونت نابخشودنی» رژیم صهیونیستی در نوار غزه بلکه تلاش برای انحراف افکار عمومی از رنج مردم فلسطین با اتهاماتی همچون برچسب «افراطی گری» به مقاومت را محکوم میکنند.
در مقالهای که توسط گاردین و برخی رسانههای سوئدی در ۵ دسامبر منتشر شد، آمده است: جنبش جمعهها برای آینده میگوید: «ما همیشه سیاسی و همیشه جنبشی برای عدالت بودهایم. همبستگی با فلسطینیها و همه غیرنظامیان آسیبدیده هرگز مورد تردید ما نبوده است.»
در ابتدای این مقاله آمده است: «بیش از ۱۵۰۰۰ فلسطینی که بیش از ۶۰۰۰ کودک در میان آن هاست در عرض چند هفته توسط اسرائیل در نوار غزه کشته شده اند - و این تعداد هنوز در حال افزایش است. اسرائیل زیرساختهای اساسی غزه و اهداف غیرنظامی مانند بیمارستان ها، مدارس، پناهگاهها و اردوگاههای آوارگان را بمباران میکند و محاصرهای را تحمیل کرد که مانع از رسیدن غذا، دارو، آب و سوخت به ۲.۳ میلیون فلسطینی گرفتار در نوار غزه شده است. اسرائیل از قحطی به عنوان سلاح جنگی استفاده میکند.»
این مقاله ادامه میدهد: «دهها کارشناس سازمان ملل این وضعیت را «نسلکشی در حال شکلگیری» توصیف کردهاند. صدها محقق بینالمللی درباره نسلکشی در حال ظهور هشدار دادهاند.
این فعالان خاطرنشان کردند که «نسل کشی نه دفاع از خود و نه به هیچ وجه پاسخی متناسبی است».
بر اساس این مقاله، فعالان سوئدی از همکاری نظامی کشورشان با شرکتهای تسلیحاتی اسرائیل انتقاد کردند؛ رویهای که «سوئد را در اشغالگری اسرائیل و قتل عامهای متعدد شریک میکند».
این فعالان در پایان مقاله خود گفتند: «ما برای جانهایی که در چند هفته گذشته از دست رفته اند غمگین هستیم و از اینکه اجازه داده شده است این تعداد همچنان افزایش یابد، وحشت داریم. شمار کشتهها در نوار غزه به سطح تاریخی رسیده است. این رنجی غیرقابل درک است و نمیتوان اجازه داد که ادامه یابد. وقتی کارشناسان سازمان ملل از جهان میخواهند برای جلوگیری از نسل کشی اقدام کند، ما به عنوان همنوع وظیفه داریم اعتراض کنیم. درخواست برای پایان دادن به این خشونت غیرقابل توجیه یک مسئله اساسی بشردوستانه است و ما از هر کسی که میتواند این کار را انجام دهد، کمک میخواهیم. سکوت همدستی است، زیرا «کسی نمیتواند در برابر نسل کشی مداوم بی طرف باشد.»