امان الله قرایی مقدم جامعه شناس در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان گفت: درست است که مقام مادری مقام بسیار شایسته وبالایی است و در آن تردیدی نیست، اما مگر پدری که به جامعه میآید، وظیفه پدری یا حق و مسئولیت پدری را فراموش میکند؟ مادر هم اگر به جامعه آمد مسئولیت مادری و وظیفه مادری را فراموش نخواهد کرد.
وی گفت: متأسفانه کوتاه بینی بسیاری از افراد باعث ایجاد ابهامات و بدبینیها شده است.در گذشته، زنان به دلیل شرایط خاص اجتماعی نمیتوانستند به بسیاری از حقوق خود به طور کامل و بدون سختی و زحمت دست یابند. از جمله میتوان به نداشتن دسترسی و ورود به مراکز علمی و پژوهشی کشور حتی در سطح پایین یاد کرد. علت، ناامن بودن فضای اجتماعی بود، که در نتیجه پدران، مادران و همسران با حضور دختران و زنان در مراکز آموزشی و پژوهشی مخالفت داشتند.
وی گفت: امروز اشتغال زنان یک رویکرد مهم اجتماعی است که از زاویههای مختلف قابل بررسی است. بی تردید خانه داری که مجموعهای از تلاشهای زیرساختی به شمار میرود، خانه نشینی نیست و یا بیکاری فرض نمیشود. متأسفانه بسیاری خانه داری را بیکاری میپندارند و خانه داری را مساوی با بی سوادی میدانند.
قرایی مقدم افزود: خانه داری یعنی در خانه ماندن و روز را به شب رساندن نیست.گاه تعبیر خانه داری توهینی نابخشیدنی به شمار میرود. بانوان میتوانند با تلاش و برنامه ریزی هویت اصیل خانه داری را باز گردانند و به مهمترین رسالت زن آن را معرفی کنند. خانه داری، حضور در اجتماع را نفی نمیکند بلکه مکمل یکدیگر میباشند.
وی گفت: امروز زنان ما در تمام صحنهها با وقار، با کرامت، با شخصیت، با عفاف مثل مردان فعالیت میکنند. مگر میتوانید نیمی از جامعه را فراموش کنید. مگر میشود ۵۰ درصد اعضای جامعه را به گوشهای برد یا در حاشیه گذاشت. زنان باید دارای فرصت و مصونیت برابر و حقوق اجتماعی برابر باشند. ما برای اینکه در این راه به مقصد برسیم، راهی طولانی در پیش داریم. کارهای بسیار ارزشمندی برای زنان در زمینه علم و دانش و تحصیل، در زمینه اشتغال و تحقیق به خواسته های آنها اقدام شده است. زنان ما در خیلی از بخشهای فرهنگی و اقتصادی حضور دارند.