گورستان «نومل» در گذشته نه چندان دور سنگ قبر‌های تاریخی و زیبای بسیاری را در دل خود جای داده بود این سنگ قبرها در گذر زمان بر اثر غفلت نابود شدند و امروز فقط تعداد کمی از آن‌ها باقی مانده که به حال خود رها شده و در معرض نابودی است.
وجود چند سنگ قبر تاریخی و زیبا که به گوشه دیوار قبرستان روستای نومل تکیه داده شده بودند نظرم را به خود جلب کرد، فقط همین تعداد سنگ قبر تاریخی اینجاست یا باز هم می‌توان یافت؟ قدمت سنگ قبرها به کجای تاریخ باز می‌گردد؟ چرا سنگ قبرها بدون کوچکترین محافظتی رها شده‌اند؟ و ده‌ها سؤال دیگر که در ذهنم قطار شدند.
علی زینی مرد میانسال از اهالی روستای نومل گرگان با اشاره به اینکه تعداد زیادی سنگ قبر‌های تاریخی که با خطی شبیه به خط میخی حکاکی شده بود در قبرستان کاظمیه روستای نومل وجود داشت، گفت: همانطور که ملاحظه می‌کنید قبرستان روستا در مجاورت بستر رودخانه بزرگ (دره) واقع شده و در سال‌های متمادی چندین نوبت مردم روستا با تراکتور و وسایل مکانیکی اقدام به بهسازی و مسطح کردن محیط قبرستان گرفتند و بسیاری از سنگ قبرها، به طور عمدی و سهوی به بستر رودخانه ریخته شده و تخریب شدند.
بیشتربخوانید
زینی با بیان اینکه در زمان کودکی به یاد دارم یک روز به همراه چند نفر از دوستانم در کنار یکی از سنگ قبر‌های قدیمی ایستاده بودیم و آقای «خیرالله کشتکار» که از افراد باسواد و معلم روستا بودند نیز حضور داشت و متن زیبای نوشته شده به خط قدیمی روی سنگ قبر را برای ما ترجمه کرد، روی سنگ قبر تصویری از آینه و شانه قرار داشت و معلم ما گفت: این قبر متعلق به یک عروس و داماد بوده که در حادثه‌ای جان خود را از دست داده‌اند.
وی ادامه داد: روستای نومل ۹ قبرستان قدیمی دارد که هرکدام در دوره‌ای از زمان محل دفن اموات روستا بوده و در حال حاضر قبرستان کاظمیه در قلب روستا محل استفاده مردم است.
بومی روستای نومل با بیان اینکه من تا امروز حضور کارکنان اوقاف و یا میراث فرهنگی را در قبرستان روستا ندیده و نشنیده‌ام که برای بررسی حاضر شوند، افزود: در سال‌های خیلی دور زمانی که کودک بودم در یکی از گورستان‌های قدیمی روستا قبر‌های بزرگ‌تر از حالت عادی که در زمان محلی به آن قبر‌های «گبری» می‌گویند، را با چشمانم دیدم، اما امروزه اثری از آن‌ها باقی نمانده است.
زینی تصریح کرد: متأسفانه بر اثر غفلت و بی‌توجهی بسیاری از سنگ قبر‌های با ارزش و تاریخی روستا نابود شده است و فقط همین تعداد کم باقی مانده که یکی از اهالی در سال‌های اخیر آن‌ها را به گوشه دیوار تکیه داده تا شاید از تخریب بیشتر در امان بماند.
منبع: ایسنا
