اسحاق جمالزهی گفت: درحال حاضر قریب به ۳۰۰ نیرو حدود ماهانه ۵۰ میلیارد ریال دریافت می‌کنند و شهرداری نیز درآمدی بابت پرداخت حقوق نیروها نداشته، از این رو برای اجرای پروژه‌های عمرانی و خدماتی و غیره با مشکلات انبوهی مواجه است، این درحالی است که جدای از آمار شهروندان ایرانی شهرداری باید به اتباع خارجی ساکن در این شهر هم خدمات بدهد، بنابراین برای بهبود وضعیت خدمات رسانی، به حمایت‌های ویژه دولت نیاز دارد.

وی ادامه داد: در ماه‌های اخیر شهرداری زابل با حمایت‌های ویژه دولت، زیر چتر حمایتی شهرداری مشهد قرار گرفت و شهرداری‌های شهرهای دیگر حوزه سیستان نیز مبالغی کمک دریافت کردند، بنابراین از دولت تقاضا داریم، کمک کند تا شهرداری خاش زیر چتر حمایتی و پوششی شهرداری شیراز برود و یا وزارت کشور و سازمان همیاری و شهرداری‌های کشور و سیستان و بلوچستان این شهر را ویژه ببینند و در حوزه تأمین ماشین آلات عمرانی و خدماتی و تأمین نیرو و پرداخت حقوق کارکنان و بازنشستگان دست شهرداری خاش را بگیرند.

جمالزهی اظهار کرد: کارخانه سیمان خاش نیز مزیت و فرصتی مهم برای حمایت از شهرداری خاش بود، اما نیاز است که شرکت‌های شستا و هلدینگ فارس و خوزستان و معدن پارس تأمین اهمیت انجام کارهای مشارکتی و حمایت ویژه از شهرداری خاش را ببینند و خدمات کیفی و ماندگاری به مردم در حوزه‌های اجتماعی و فرهنگی، آموزشی و خدماتی و رفاهی ارائه دهند.

وی تصریح کرد: دغدغه مهم مردم خاش داشتن شهری ایده آل و مطلوب برای سکونت و آباد بوده و برای تأمین رفاه و آسایش خود احتیاج به حمایت‌های ویژه دولت دارند، از وزیر کشور تقاضا می‌شود، یاری گر مردم، خوب، نجیب و مرزداران غیور شهرستان خاش باشند.

رئیس شورای اسلامی شهر خاش گفت: شهرداری خاش قدیمی‌ترین بلدیه استان، افزون بر ۱۰۰ سال عمر دارد و نخستین شهر در سیستان و بلوچستان بوده که به واسطه پادگان ارتش و خانه‌های سازمانی آن، شهرداری داشته، اما طی سال‌های انقلاب اسلامی تاکنون رشد و پیشرفت چندانی به خود ندیده و تمام توجهات متوجه زاهدان و شهرهای سیستان و حوزه بلوچستان بوده و زاهدان به یک کلان شهر تبدیل و شهر خاش همچنان درجه چندم شهرداری را به یدک می‌کشد.

شایان ذکر است شهرستان مرزی خاش از توابع سیستان و بلوچستان در شاهراه محور توسعه شرق کشور و محل گذر خودروهای انبوه ترانزیتی بوده و مسافران عبوری از مقصد چابهار به زاهدان و شهرهای داخلی کشور و سیستان و بلوچستان از مسیرهای خاش به زاهدان و خاش به ایرانشهر و خاش به سراوان و نیز خاش به نوک آباد، گوهر کوه به بزمان تردد دارند و این شهرستان در جوار کوه آتشفشانی نیمه فعال تفتان ۱۲۴ کیلومتر مرز مشترک با پاکستان دارد.

این شهرستان دارای مزیت‌های مختلفی در حوزه‌های کشاورزی، دامی، صنایع و معادن و گردشگری و غیره بوده، اما از ظرفیت‌های آن به خوبی بهره گرفته نشده و همچنان محرومیت در آن بیداد می‌کند.

در سال‌های انقلاب اسلامی خدمات ارزشمندی در این منطقه صورت گرفته، اما عمق محرومیت‌های باقی مانده از دوران طاغوتی و نیز کم توجهی برخی مسؤولان در دولت‌های گذشته سبب شده که این شهر چهره توسعه یافته‌ای به خود نگیرد.

در این شهرستان علاوه بر جمعیت حدود ۲۰۰ هزار نفری، قریب به ۷۰ هزار نفر تبعه خارجی سکونت داشته و از خدمات شهری، آموزشی، فرهنگی، بهداشتی، رفاهی و اجتماعی و امنیتی بهره می‌برند.