یک اندیشکده معتبر آمریکایی روز یکشنبه در خصوص موضع گیری‌های اخیر ترکیه در قبال تحولات غزه نوشت، ترکیه با همسو شدن با ایران، حزب‌الله و حوثی‌های یمن، خود را از هرگونه خرید تسلیحاتی در آینده محروم می‌کند.
«مایکل رابین» تحلیلگر ارشد اندیشکده «امریکن اینتر پرایز» روز یکشنبه در تحلیلی نوشت، اکنون نزدیک به پنج سال از خروج رسمی ترکیه از برنامه ساخت جنگنده «اف-۳۵» توسط آمریکا می‌گذرد. این اقدام پنتاگون در پی تصمیم «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه برای خرید موشک‌های ضدهوایی «اس-۴۰۰» روسیه بود که به اندازه کافی پیشرفته بودند تا تاکتیک‌های ناتو و تجهیزات آمریکا را در معرض خطر قرار دهند.
نویسنده در بخش دیگر این تحلیل نوشت، تهدید‌های مکرر اردوغان علیه یونان، ادعای مالکیت بر خاک یونان و پرواز‌های هواپیما‌های بدون سرنشین وجنگنده‌های «اف-۱۶» بر فراز جزایر یونان، چشم انداز درگیری درون ناتو را افزایش می‌دهد.
همچنین، رفتار اردوغان در جریان بحران غزه در ماه گذشته باید به هرگونه بحث در مورد فروش نوع جدید جنگنده‌های «اف-۱۶ بلوک» به این کشور پایان دهد. رئیس جمهور ترکیه اخیرا در سخنرانی در گردهمایی نه تنها اعلام کرد که حماس یک گروه تروریستی نیست، بلکه هشدار داد که ممکن است ترکیه از طرف حماس جنگی را علیه (رژیم) اسرائیل آغاز کند.
اردوغان چند روز بعد گفت: «اسرائیل با حمایت بی قید و شرط اروپا و آمریکا دقیقاً ۲۵ روز است که در مقابل چشمان جهانیان مرتکب جنایت علیه بشریت شده است.»
روی کاغذ، ترکیه ممکن است دومین ارتش بزرگ ناتو را داشته باشد، اما این یک معیار بی معنی است. ترکیه در قبال ناتو یک بدهی است نه یک سرمایه. ترکیه با همسو شدن با ایران، حزب‌الله و حوثی‌های یمن، خود را از هرگونه خرید تسلیحاتی در آینده محروم می‌کند.
پس از طغیان اردوغان، کاخ سفید، پنتاگون و وزارت امور خارجه نه تنها باید آشکارا اف-۱۶ را برای ترکیه و اردوغان از روی میز بردارند، بلکه اعلام کنند تا اطلاع ثانوی، هرگونه کمک آمریکا به ترکیه محدود به کالا‌های غیر کشنده مانند پتو یا شاید کیت‌های پزشکی خواهد بود.
مایکل رابین در خاتمه نوشت، تسلیحات و سایر کالا‌هایی که قبلاً به ترکیه تعهد داده شده بودند را می‌توان به مشتریان مستحق‌تر از جمله (رژیم) اسرائیل، یونان، قبرس، ارمنستان یا حتی نیرو‌های دموکراتیک سوریه هدایت کرد.
