هنگامی که دانشمندان تأثیرات تغییرات آب و هوایی را بر روی سطوح یخ گرینلند مطالعه می‌کنند، معمولاً روی صفحه یخی متمرکز می‌شوند، بدنه عظیم و پیوسته یخی که حدود ۸۰ درصد جزیره را پوشانده است؛ اما هزاران رود یخی جدا از صفحه یخی در طول ساحل گرینلند وجود دارند که بسیار کم مورد مطالعه قرار گرفته اند.
 
اکنون دانشمندان با استفاده از ترکیبی از عکس‌های هوایی تاریخی و تصاویر ماهواره‌ای گرینلند، حرکت بیش از ۱۰۰۰ یخچال طبیعی اقیانوسی را از سال ۱۸۹۰ تا ۲۰۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار داده‌اند که روند فروکش آن‌ها در طول ۲۰ سال گذشته دو برابر شده است.
 
یخ‌های اقیانوسی تنها حدود ۴ درصد از کل منطقه پوشیده از یخ گرینلند را تشکیل می‌دهند، اما در همین حین ۱۴ درصد از یخ‌های باقی مانده در جزیره را تشکیل می‌دهند که بخش نامتناسب بزرگی است.
 
اگر به تمام یخچال‌های طبیعی که با لایه‌های یخی گرینلند و قطب جنوب متفاوت هستند، نگاهی بیندازید؛ متوجه می‌شوید که آن‌ها حدود ۲۱ درصد از افزایش سطح دریا را در طول دو دهه گذشته تشکیل داده‌اند. بنابراین، این توده‌های یخی کوچکتر بخش مهمی از سطح دریا را نشان می‌دهند.
 
عکس‌های هوایی تاریخی از گرینلند برای تجزیه و تحلیل‌های دانشمندان بسیار مهم بود. ماهواره‌های رصد زمین تا دهه ۱۹۷۰ پرتاب نشده بودند. بنابراین، برای مدت طولانی، دانشمندان معتقد بودند که سوابق رصدی دقیق از یخچال‌های طبیعی پایانه گرینلند تا آن زمان وجود نداشت؛ اما ۱۵ سال پیش، آن‌ها بایگانی از عکس‌های قدیمی در قلعه‌ای در گرینلند، شامل تصاویری از سواحل این کشور، که توسط خلبانان در هواپیما‌های خلبان گرفته شده بود را کشف کردند.
 
یارو آکفورد، استاد علوم زمین‌شناسی در دانشگاه نورث وسترن، می‌گوید: این تصاویر باستانی داده‌های گروهی را به قبل از دوران ماهواره‌ای گسترش می‌دهند، زمانی که مشاهدات در مقیاس بزرگ از کرایوسفر نادر بود. فوق‌العاده است که اکنون می‌توانیم این سوابق طولانی‌مدت را برای صد‌ها یخچال طبیعی در اختیار داریم؛ چرا که این سوابق در نهایت این فرصت را به ما می‌دهد تا واکنش یخچال‌های طبیعی گرینلند به تغییرات آب و هوایی را در بیش از یک قرن گذشته مستند کنیم.

منبع: الیوم السابع