اخترشناسان پیش بینی کرده اند که حدود پنج سال و نیم بعد، سیارکی به عرض ساختمان امپایر استیت در فاصله ۲۰۰۰۰ مایلی (۳۲۲۰۰ کیلومتری) از زمین که نزدیکترین جرم آسمانی به این اندازه است را در فضا رصد کنند. 

زمانی که این اتفاق بیفتد، انتظار می‌رود فضاپیمایی که توسط ناسا در سال ۲۰۱۶ پرتاب شد، در موقعیتی باشد که بتواند بررسی دقیقی از این سیارک نزدیک به زمین و نادر ارائه دهد.

انتظار می‌رود این ماموریت که توسط دانشمندان دانشگاه آریزونا اجرا می‌شود، بینش‌هایی در مورد شکل‌گیری سیاره‌ها به دست دهد که می‌تواند تلاش‌ها را برای ساختن یک سیستم دفاعی در برابر برخورد احتمالی سیارک‌ها با زمین در آخر الزمان تقویت کند.

در زمان کشف سیارک آپوفیس در سال ۲۰۰۴ که براساس اسم یک مار اهریمنی که مظهر شر و هرج و مرج در اساطیر مصر باستان است، نامگذاری شده است، مشخص شد که این سیارک تهدیدی جدی برای زمین است و دانشمندان احتمال برخورد آن با زمین در سال ۲۰۲۹ را پیش بینی کردند.

این سیارک در سال ۲۰۲۹ در فاصله‌ای کمتر از یک دهم فاصله ماه از ما و در مدار برخی از ماهواره‌های ژئوسنکرون زمین قرار خواهد گرفت.

فضاپیمایی که اکنون به سمت روبه رویی با آپوفیس می‌رود، OSIRIS-REx نام دارد که برای گرفتن نمونه خاک از یک سیارک دیگر و ارسال آن به زمین به کار گرفته شده است.

تخمین زده می‌شود که سیارکی به این بزرگی تقریباً هر ۷۵۰۰ سال یک بار از کنار زمین می‌گذرد و پرواز آپوفیس اولین برخوردی است که قبلاً پیش بینی شده بود.

کشش گرانشی زمین احتمالاً باعث اختلالات قابل اندازه گیری در سطح و حرکت سیارک می‌شود و مسیر مداری و چرخش آن را تغییر می‌دهد. نیرو‌های جزر و مدی می‌توانند زمین لغزش را در آپوفیس ایجاد کنند و سنگ‌ها و ذرات گرد و غبار را از جای خود خارج کنند.

این فضاپیما قرار است هنگام نزدیک شدن به آپوفیس، پرواز سیارک را رصد کند و در نهایت به آن برسد. این تصاویر و داده‌ها با اندازه‌گیری‌های تلسکوپ زمینی ترکیب می‌شوند تا چگونگی تغییر آپوفیس را هنگام عبور از زمین کشف و اندازه‌گیری کنند.

منبع: الیوم السابع