نمایندگان مجلس شورای اسلامی در جلسه علنی نوبت صبح امروز (سه شنبه) در جریان بررسی گزارش کمیسیون تلفیق لایحه برنامه هفتم، بار دیگر ماده ۵۷ لایحه را به کمیسیون تلفیق ارجاع دادند.
رئیس مجلس شورای اسلامی در جریان ارجاع این بند به کمیسیون تلفیق، تصریح کرد: این بند دارای ایرادات فنی بوده که باید بار دیگر در کمیسیون تلفیق مورد بررسی قرار گیرد.
در بند ت ماده ۵۷ لایحه برنامه آمده بود که به شرکت فرودگاهها و ناوبری هوایی ایران و شرکت شهر فرودگاهی امام خمینی (ره) اجازه داده میشود:
۱. نسبت به مشارکت با شرکتهای بین المللی داخلی یا خارجی به صورت مستقیم یا از طریق تشکیل شرکت سرمایه گذاری جهت تأمین مالی هزینههای بهره برداری از فرودگاهها (احداث پایانههای مسافری و بار و پایانههای پروازی، تاکسی وی ها و پارکینگ هواپیما) به استثنای خدمات ناوبری هوایی و نشست و برخاست هواپیما اقدام نماید.
۲. به منظور تأمین منابع مالی اجرای طرحهای توسعهای و ارتقای خدمات فرودگاهی در فرودگاههای بین المللی، از مسافران پروازهای خارجی معادل ده (۱۰) یورو یا معادل ریالی آن به ازای هر مسافر به نرخای تی اس (ETS) که به صورت جداگانه در بلیت درج و از مسافرین أخذ میشود، دریافت نمایند. پروازهای با مقاصد زیارتی از این حکم مستثنی میباشند.
تبصره- به منظور تقویت حکمرانی ملی در ارائه خدمات حمل ونقل هوایی، توسعه پایدار ناوگان هوایی ملی، ارتقای توان رقابت در عرصههای منطقهای و بین المللی و افزایش ایمنی پروازها، وزارت راه و شهرسای نسبت به ارائه پیشنهاد اصلاح اساسنامه شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران (هما) جهت تصویب در هیأت وزیران اقدام نماید. اساسنامه مصوب هیأت وزیران پس از تصویب در مجلس شورای اسالمی لازم الاجراء میباشد.
در بند ث ماده ۵۷ آمده بود: دولت مکلف است جبران زیان بخش مسافری شرکت راه آهن را با احتساب شاخصهای بهره وری، در بودجه سنواتی پیش بینی نماید. منابع حاصل صرف نوسازی ناوگان مسافری، توسعه ایستگاه ها، تراک بندی، ایمن سازی، بهسازی و بازسازی زیرساخت شبکه ریلی از جمله خطوط، ابنیه فنی، سامانه (سیستم) علائم و ارتباط و نوسازی و توسعه ماشین آلات مکانیزه میگردد.
در بند الحاقی ۲ ماده ۵۷ آمده بود که به منظور کمک به توسعه و فراهم نمودن دسترسی بهتر به حمل ونقل هوایی، به دولت اجازه داده میشود با حفظ رقابت پذیری و حداقل سهم شرکتهای هوایی داخلی از بازار به میزان مجموع تعداد مسافر هوایی جابجا شده در پروازهای داخلی در سال،۱۴۰۲ با أخذ عوارض نسبت به اعطای اجازه پرواز به شرکتهای هواپیمایی خارجی در مسیرهای داخلی و با رعایت شئونات پروازهای داخلی تا حداکثر پنجاه درصد (%۵۰) از مازاد تقاضای محاسبه شده حمل ونقل هوایی کشور در هر سال به گونهای که سهم شرکتدهای هوایی خارجی بیشتر از سی درصد (%۳۰) از کل بازار نگردد، اقدام نماید. منابع حاصل از عوارض دریافتی پس واریز به حساب صندوق توسعه حمل ونقل، صرف توسعه و نوسازی ناوگان هوایی داخلی میشود.
آییننامه اجرایی این بند ظرف مدت سه ماه پس از لازمالاجرا شدن این قانون به پیشنهاد وزارت راه و شهرسازی و سازمان تهیه و به تصویب هیأت وزیران میرسد.