صهیونیستها نه تنها اشغالگر سرزمین و قاتل مردم فلسطین بلکه آنان قاتل رویاهای نوجوانان و دانشآموزان فلسطینی نیز هستند. رژیم صهیونیستی تاکنون هزاران دانشآموز فلسطینی را که جای آنان در دانشگاه بود به آرامگاه ابدیشان فرستاده است.
دفتر رسانهای دولت فلسطین اعلام کرد که از آغاز حملات رژیم صهیونیستی در هفتم اکتبر گذشته، ۲۵۱۰ دانشآموز در مقاطع تحصیلی مختلف به شهادت رسیدند.
به همین منظور و به مناسبت روز دانش آموز در ایران به مرور زندگی و شهادت چند تن از نخبگان و استعدادهای فلسطینی که رژیم صهیونیستی آنان را به شهادت رساند میپردازیم.
«شیما اکرم صیدم» دانشآموز نخبه فلسطینی و نفر اول کنکور فلسطین ۲۴ مهر در حمله جنگندههای رژیم صهیونیستی به همراه خانواده خود به شهادت رسید. شهید شیما توانسته بود معدل ۹۹.۶ را کسب کند که بالاترین نمره میان دبیرستانهای فلسطین بود. اما فقط شیما نبود که نتوانست به رویای خود در بزرگسالی برسد. چند روز پیش وزارت عالی آموزش فلسطین اعلام کرد درپی بمباران شدید رژیم صهیونیستی تاکنون ۴۳۹ دانشجو شهید شدند. این تنها بخشی از جنایات رژیم صهیونیستی است، زیرا تعداد دقیق دانشآموزان شهید شده فلسطینی تاکنون مشخص نشده است.
شهادت دانشآموزان فلسطین محدود در حملههای اخیر رژیم صهیونیستی به غزه نمیشود. ۲۹ تیر ۱۴۰۲ مادر پسری به اسم «مجدی عرعراوی» درحالی که منتظر بود نتایج امتحانات دبیرستانهای فلسطین مشخص شود خبر شهادت او را شنید. این مادر فلسطینی پس از اینکه متوجه شد مجدی معدل ۹۰.۴ را کسب کرده بوده، رو به مراز پسرش گفت: سر بلندم کردی.
طی سال تحصیلی گذشته فلسطین ۶ دانشآموز فلسطینی بر اثر اصابت گلولههای رژیم صهیونیستی به شهادت رسیدند و آرزوهای آنان ختم به شهادت شد. مجدی عرعراوی تنها دانشآموزی بود که توانست امتحانات پایان ترم خود را بدهد بقیه دانش آموزان حتی به امتحانات پایان سال نرسیدند و رویای ساختن آینده خود و کشورشان را از دست دادند.
مادر شهید عرعراوی درخصوص آرزوی پسرش گفت: سرانجام آرزوی پسرم برای برتری در امتحانات دبیرستان محقق شد و او نمره ۹۰.۴ را کسب کرد. این نمره او را به آرزوی خود یعنی مهندس الکترونیک شدن نزدیک میکرد اما اکنون در قبر خوابیده است.
سال تحصیلی برای این شهید عادی نبود، دو ماه قبل از شهادت دستگیر شد و پس از پایان امتحانات آزمایشی آزاد شد، او تلاش زیادی کرد و معلمانش برای جبران دروس تحصیلی با او همکاری کردند. او با مادرش عهد کرده بود که او را سربلند کند و به بالاترین نتیجه برسد.
شهید دراغمه و رویای مهندسی
«احمد دراغمه» یکی دیگر از شهدای دانشآموز فلسطینی است که نتوانست آرزوی خود را محقق کند، زیرا پیش از رسیدن به ضرب گلوله صهیونیستها به شهادت رسید. شهید احمد دراغمه دوست داشت در رشته مهندسی برق تحصیل کند و آرزوی خانواده خود را به واقعیت برساند. احمد که در مدرسه راهنمایی عقابا در کرانه باختری درس میخواند، برای در امان ماندن از گلوله باران سنگین سربازان اشغالگر، پشت یک وسیله نقلیه در منطقه صنعتی جنین مخفی شد، اما گلوله تک تیرانداز صهیونیست به سر او اصابت کرد و به شهادت رسید.
شهید «محمد ماهر ترکمان» یکی دیگر از هزاران دانشآموز فلسطینی است که به تعمیر وسایل نقلیه علاقه داشت. مادرش در خصوص استعداد او می گوید که او از کودکی وسایل خانه را از هم جدا سپس سرهم میکرد.
پدر و مادر شهید محمد ترکمان احساس میکردند که او برای این کارها استعداد دارد، بنابراین آنها تلاش کردند تا این استعداد را تقویت کنند و از نوجوانی به او یاد دادند که وسیله نقلیه پدرش را در زمان خرابی تعمیر کند. او اغلب موفق میشد با وجود اینکه فقط پانزده سال داشت آنها را تعمیر کند. اما رویاهای محمد پس از اینکه در سپتامبر گذشته در شمال دره اردن مورد اصابت گلوله رژیم صهیونیستی قرار گرفت به پایان رسید. صهیونیستها حتی پیکر او را ضبط کرده و تا به امروز به خانوادهاش تحویل نداده اند.
شهید السعدی و رویای احقاق حق مظلومان
محمود السعدی از اردوگاه جنین، بیستم آبان ماه سال گذشته در شب شهادتش با پدر و مادرش عهد کرده بود که به دلیل علاقه به رشته حقوق، در امتحانات دبیرستان موفق شود و به آرزوی تحصیل در رشته حقوق برسد که معتقد بود سکویی برای دفاع از ضعیفان و فقرا خواهد بود.
پدرش عبدالجلیل میگوید: او به من قول داده بود که در دبیرستان به معدل عالی برسد و کمتر از ۱۲ ساعت قبل از شهادتش به طور مفصل در مورد این موضوع صحبت کردیم و معلوم بود که عزم خود را جزم کرده و موفق میشود.
او ساعت هشت صبح روز بعد، دو خواهرش در کلاس دوم و سوم را به مدرسه ابتدایی دخترانه نزدیک میدان العوده برد. وی در مسیر حرکت به سمت مدرسه پسرانه فرحات حشاد مورد اصابت گلوله جنگی نظامیان صهیونیست از ناحیه شکم قرار گرفت ساعاتی بعد بر اثر شدت جراحات به شهادت رسید.
شهید عدوی میخواست معلم شود
رویای «اسامه محمود عدوی» از اردوگاه اروب در شمال الخلیل برای پیروی از راه پدر و تبدیل شدن به معلم زبان عربی، پس از مجروح شدن او در جریان درگیریهایی که در روز دوازدهم در اردوگاه رخ داد بر اثر گلولهی نظامیان صهیونیست از ناحیه شکم مجروح شد، پایان یافت.
پدرش که چهل سال معلم بود، گفت: اسامه مانند هر جوانی بود که دوست داشت از پدرش الگو بگیرد. او اغلب اشتیاق خود را برای معلم شدن با من در میان میگذاشت، اما گلوله تک تیرانداز ارتش اشغالگر رویای او را از بین برد.
کمک به مجروحان، رویای شهید ابورموز
«ودیع ابورموز»، اهل شهر سیلوان، در جنوب مسجد الاقصی، پس از پایان دبیرستان، اصرار داشت که کادر آمبولانس شود و با پدرش شروع به برنامه ریزی برای رسیدن به این آرزو کرد.
پدرش میگوید: آرزوی ودیع که در مدرسه راس العمود درس میخواند برای کادر آمبولانس شدن به دلیل حوادث میدانی بود که در قدس و کرانه باختری رخ میداد. ودیع بر اثر جراحاتی که در جریان درگیریهای سیلوان بر اثر اصابت گلولههای صهیونیستها به او وارد شد، به شهادت رسید و پیکرش تا چندین ماه به خانوادهاش تحویل داده نشد.
این شش دانشآموز تنها بخش کوچکی از شهدای دانشآموز فلسطینی هستند که رژیم صهیونیستی آرزوهای آنان را با گلوله بر باد داد و هم اکنون در نوار غزه با بمبهای چند تنی نقش برآب می کند.