سعید بابایی گفت: کودکی که از نعمت داشتن پدر یا مادر یا هر دو در برهه‌ای از زمان حتی کوتاه محروم می‌شود در معرض فشار‌های روانی زیادی قرار می‌گیرد؛ بنابراین معتقدیم که هر چه در مراکز نگهداری به این عزیزان خدمت صورت پذیرد باز جای یک خانواده را نمی‌گیرد.

وی تاکید کرد: برای همین تمام تلاش بهزیستی و شرکای اجتماعی آن این است که در درجه اول در صورت امکان کودک را به خانواده خود بازپیوند کند در درجه بعدی او را وارد خانواده اقوام نسبی خود کند در درجه بعدی شرایط فرزندپذیری او را فراهم خواهد کرد.

مدیرکل امور کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور گفت: کودکان در خانه‌های نگهداری بهزیستی همراه سایر همسالانشان به مدرسه می‌روند، درس می‌خوانند، در کلاس‌های مهارت افزایی شرکت می‌کنند و به مسافرت می‌روند.

بابایی خاطرنشان کرد: در سال ۱۴۰۲ تقریبا از نظر اسکان و خوراک و پوشاک این کودکان خیال آسوده تری نسبت به دهه‌های گذشته داریم، اما همان طور که گفته شد بزرگترین خلاء همان عدم حضور خانواده است که با هیچ چیزی پر نمی‌شود.

وی پیش از این گفته بود: بازپیوند کودک به خانواده اینگونه است که تلاش می‌شود که کودک وارد خانواده زیستی خود شود و اگر نشد، بتواند در خانواده جایگزین، اقوام سببی و نسبی خود ساماندهی شود و اگر این اتفاق هم نیفتاد بتواند وارد فرآیند فرزندخواندگی امین موقت شود و در نهایت اگر هیچکدام از این‌ها میسر نبود به ناچار داخل مراکز بهزیستی نگهداری شود.

وی خاطرنشان کرد: نگهداری در مراکز بهزیستی با گذشته تفاوت کرده است. در گذشته شاید در دهه‌های دور پرورشگاه‌ها با ظرفیت زیاد از کودکان نگهداری می‌کردند امادر حال حاضر مراکز شبه خانواده‌ای هستند که با ظرفیت‌های محدود بین ۱۰ تا ۲۰ کودک و نوجوان در آن‌ها در حال نگهداری هستند و این فرآیند را دنبال می‌کنند.

مدیرکل امور کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور پیش از این تصریح کرده بود: در بیستم فروردین امسال اصلاحی در آیین نامه اجرایی ماده ۳۶ قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست (مصوب ۱۳۹۲) انجام شد که بر اساس آن، قرار است از شیوه‌های دیگری برای خروج کودکان از مراکز و ورود آنان به خانواده حتی به صورت موقت بهره گرفته شود.

منبع: ایرنا