عقاب هارپی افسانه‌ای است، اگرچه افراد کمی در زیستگاه بومی خود چنین عقابی را دیده اند. نام این پرندگان بزرگ برگرفته از هارپی‌ها، موجودات درنده ترسناک با منقار و چنگال‌های قلابدار در اساطیر یونان است.

این پرنده شکاری خاکستری تیره ظاهری بسیار متمایز دارد، با پر‌هایی در بالای سرش که وقتی پرنده احساس خطر می‌کند، به تاج پررنگی تبدیل می‌شود. برخی از پر‌های خاکستری کوچک‌تر دیسک صورت ایجاد می‌کنند که ممکن است امواج صوتی را برای بهبود شنوایی پرنده متمرکز کند، مانند جغدها.

مانند اکثر عقاب ها، هارپی ماده تقریبا دو برابر بزرگ‌تر از عقاب نر است. پا‌های عقاب هارپی می‌تواند به ضخامت مچ یک کودک کوچک باشد و چنگال‌های خمیده و پشتی آن بزرگتر از پنجه‌های خرس گریزلی به طول ۵ اینچ یعنی چیزی حدود ۱۳ سانتی متر است! هارپی ممکن است بزرگ‌ترین پرنده شکاری نباشد، اما این موجود خارق‌العاده قطعاً سنگین‌ترین و قدرتمندترین پرنده است.

زیستگاه عقاب هارپی از مکزیک تا شمال آرژانتین را در بر می‌گیرد. آن‌ها در مناطق جنگلی زندگی می‌کنند. هارپی‌ها با وجود طول بال‌هایشان که می‌تواند به ۲ متر برسد، با چابکی زیادی در خانه جنگلی خود پرواز می‌کنند. برای لانه سازی، هارپی‌ها از درختان ابریشم پنبه‌ای درختان کاپوک استقبال می‌کنند و معمولاً لانه‌هایی در ۹۰ تا ۴۳ متر بالاتر از سطح زمین می‌سازند. آن‌ها دوست دارند از درختان با شاخه‌های پر فاصله برای یک مسیر پروازی راحت از لانه استفاده کنند. هارپی‌ها از چوب‌های بزرگ برای ایجاد قاب بزرگ لانه استفاده می‌کنند و آن را با سبزی‌های نرم‌تر، غلاف‌های بذر و خز حیوانات می‌چینند تا آن را گرم و راحت کنند. یک لانه هارپی حدود ۱.۲ متر ضخامت و ۱.۵ متر عرض داردو به اندازه‌ای بزرگ است که یک فرد بتواند در آن دراز بکشد! 

هارپی‌ها در صرفه جویی انرژی عالی هستند. شما هرگز یک عقاب هارپی را نخواهید دید که بر فراز یک جنگل بارانی اوج می‌گیرد. در عوض، هارپی قدرتمند زیر سایه بان جنگل پرواز می‌کند و از چنگال‌های بزرگ خود برای ربودن میمون‌ها و تنبل‌هایی استفاده می‌کند که می‌توانند تا ۸ کیلوگرم وزن داشته باشند! هارپی قادر است در یک تعقیب و گریز جدی به سرعت ۵۰ مایل در ساعت یعنی چیزی حدود ۸۰ کیلومتر در ساعت برسد. روی طعمه خود فرو می‌رود و با پا‌های دراز آن را می‌رباید.

چنگال‌های کشنده عقاب هارپی می‌توانند بیش از ۵۰ کیلوگرم فشار وارد کنند، استخوان‌های طعمه خود را خرد کرده و بلافاصله قربانی خود را بکشند. هارپی همچنین از اپوسوم، جوجه تیغی، گوزن جوان، مار و ایگوانا تغذیه می‌کند. طعمه‌های سنگین‌تر را به کنده یا شاخه‌های کم ارتفاع می‌برند و تا حدی می‌خورند، زیرا سنگین‌تر از آن است که به‌طور کامل به لانه منتقل شود.

بیشتر غذای هارپی در سایه بان جنگل‌های بارانی و زیر زمین به جای کف جنگل یافت می‌شود. ماده‌های بزرگتر تمایل به گرفتن تنبل و میمون دارند. نر‌های کوچک‌تر، چابک‌تر و سریع‌تر تمایل دارند مقادیر بیشتری از مواد غذایی کوچک‌تر مصرف کنند. این شانس این جفت را برای غذا خوردن به طور منظم افزایش می‌دهد.

منبع: برترین‌ها