سعید یوسف پور در نشست سوژهها و الویتهای محیط زیست جشنواره دانش سنتی در جمع هنرمندان، اظهار داشت: برگزاری این جشنواره، اکنون یک ضرورت است که بتوانیم از دانش سنتی برای حفظ محیط زیست استفاده کنیم.
وی افزود: باید از ظرفیت هنر برای ارائه دانش سنتی به نسل امروز و نجات محیط زیست کمک گرفت.
یوسف پور با اشاره به اینکه بهره برداری بشر از محیط زیست بعد از گذشت نسلها به صورت دانش نمود کرده است، اضافه کرد: بهره برداری بشر از محیط زیست به صورت سنتی انجام میپذیرفته و به طور مثال یک شکارچی در صورت شکار یک موجود هیچوقت حیوان ماده را شکار نمیکرده و به فکر ادامه نسل موجودات و گونههای گیاهی موجود در طبیعت برای نسلهای آینده و حفظ محیط زیست بوده است.
وی بیان داشت: وقتی ایران رو به گرم شدن رفت ساکنان فلات مرکزی ایران برای حفظ حیات خود کاریز یا قنات را ایجاد کردند تمدن ایران پایش تمدن کاریزی است.
بیشتر بخوانید
یوسف پور اظهار داشت: در عشایر نیز به ابتکار بشر و برای حفظ طبیعت در طی هزاران سال یک نظامی برای چرای دام فراهم شد و این نظام برای کوچ و چرای دام در عشایر بود.
وی بیان داشت: اکنون به لحاظ دانش مدرن و در عصر جدید دست اندازیها و تخریبهای محیط زیست بیشتر و در برخی موارد جبران نا پذیر شده است، به طور مثال در همین عشایر با وجود ایجاد جاده و برای روستاها و دیگر مناطق عشایر برای کوچ دیگر از کوه و دشتها در مدت زمان طولانی گذر نمیکنند و با کامیون دام خود را به مناطق کوچ نشین میآورند و با چرای دام خود در این مناطق باعث تخریب و از بین رفتن گونههای مختلف گیاهی خواهند شد.
یوسف پور گفت: گذشتگان ما برای حفظ محیط زیست به از بین نرفتن گونههای مختلف جانوری و گیاهی برنامه ریزیهای بسیار دقیقی داشتند و همه به حفظ محیط زیست بسیار حساس بودند، ولی اکنون یک موج حمله به محیط زیست همچون چرای دام، تخریب جنگل و ... را داریم که باید هر چه زودتر برای از بین نرفتن زیست گاه بکر و خدادادی کوشا باشیم.
وی یادآور شد: یک دانش سنتی داشتیم که مطابق با شرایط محیطی یک برداشت پایدار و قابل جبران نیز بود از محیط شده است. اما اکنون در دانش مدرن فقط نگاه بهره برداری است و فرصت احیا و بازیابی به طبیعت را نمیدهد.
یوسف پور درباره دانش سنتی افزود: در واقع دانش سنتی این است که ما از تجربیات گذشتگان برای برداشت پایدار از محیط زیست و استفاده از این دانش در زندگی امروزی مدرن استفاده کنیم.
وی اضافه کرد: استفاده از داشتههای در مردمان قدیم بسیار مهم بوده، ولی اکنون در دنیایی مدرن با وجود امکانات رفاهی امروزی این مهم انجام نمیپذیرد، به طور مثال در دنیایی امروز استفاده از ظروف یک بار مصرف و پلاستیکی بیشترین آسیب را به محیط زیست میزند.
یوسف پور ادامه داد: زاگرس و منطقهای ما یکی از مهمترین مناطق محیط زیستی در دنیا است و اکنون بیش از ۴۰ درصد آب شیرین سرزمین ایران از زاگرس تأمین میشود و باید در حفظ این منطقه خیلی کوشا باشیم.