آیت‌الله سید محمد حسین مرتضوی لنگرودی از شاگردان آیت‌الله العظمی سیدحسین طباطبایی بروجردی، حضرت امام (ره) و علامه سید محمد حسین طباطبایی بود. 

وی فرزند بزرگ مرحوم آیت‌الله سید مرتضی مرتضوی لنگرودی و برادر مرحوم آیت‌الله العظمی سید محمدحسن مرتضوی لنگرودی بود.

مرتضوی لنگرودی در سال ۱۳۴۵ هجری قمری در نجف اشرف دیده به جهان گشود. 

این دانشمند حکیم پس از گذراندن دروس مقدماتی، سطوح معقول و منقول و تکمیل سطوح عالی معارف متداول در حوزه‌های علوم دینی و مقدار قابل توجهی از خارج فقه و اصول در سال ۱۳۶۷ قمری به حوزه علمیه قم عزیمت کرد و در دروس خارج فقه و اصول اساتیدی، چون آیت الله بروجردی، امام خمینی و علامه طباطبایی شرکت کرد. 

در سال ۱۳۸۰ قمری به اصرار اهالی میدان قیام تهران و تاکید بسیاری از علما و همچنین پدرش به امامت و سرپرستی مسجد و مدرسه حاج ابوالفتح مشغول، و درس و بحث را عهده دار شد و در امور علمی، فرهنگی، تبلیغی و اجتماعی فعالیت می‌کرد.

وی پس از چندی که پدرش از تهران به قم هجرت کرد ، در درس خارج فقه و اصول پدر در مسجد عشقعلی قم حضور یافت و در تمامی دروس به حدّی جدّیت داشت که در مدتی کوتاه به مراتب عالی و رتبه اجتهاد دست یافت و از آیات عظام به ویژه پدر خود و علمایی، چون آیات عظام سیدمحسن حکیم، سیدابوالحسن رفیعی قزوینی و سیدمحمدهادی میلانی اجازه کتبی و شفاهی اجتهاد دریافت کرد.

این فقیه فاضل از دانشمندان پرهیزکار، کوشا و بسیار فروتن بود و در نهایت ساده زیستی و پرهیز از تشریفات و شئونات رسمی زندگی می‌کرد. 

وی، تألیفاتی در فقه، اصول، تفسیر قرآن، فلسفه و کلام دارد و بر برخی تألیفات درسی و غیردرسی حوزه، مطالبی را به رشته تحریر درآورده است.