سعید یوسف‌پور گفت: دانش سنتی رسوم و آیین‌های بلند مدت جوامع محلی و بومی یا منطقه‌ای است و نیز معرفت، دانش و تعلیمات این جوامع را در بر می‌گیرد.

وی افزود: انباشته بودن، پویا بودن، همه‌گیر بودن، محلی بودن، غیرمدون بودن، انتقال شفاهی و تجربی بودن، فراگیری بر اساس تکرار، تغییر مداوم، مبتنی بر آزمون و خطا، تلفیق با فرهنگ عمومی و اعتقادات خاص جوامع روستایی و جوامع محلی بودن، برخاسته از بطن محیط‌زیست بودن، برخی از ویژگی‌های این دانش است.

بیشتر بخوانید

• آغاز سرشماری حیات وحش در چهارمحال‌وبختیاری

یوسف‌پور تصریح کرد: مهلت ارسال مقالات «اولین همایش ملی دانش سنتی محیط‌زیست در ایران» تمدید و تاریخ جدید آخرین مهلت ارسال مقالات این همایش و زمان برگزاری همایش متعاقباً اعلام خواهد شد.