اعضای برنامه اکتشاف مریخ ناسا، آژانس فضایی اروپا، آژانس فضایی استرالیا و سازمان تحقیقات علمی و صنعتی مشترک‌المنافع استرالیا در منطقه پیلبارای استرالیای غربی هستند تا «استروماتولیت‌ها»، قدیمی‌ترین شکل‌های حیات فسیل‌شده شناخته‌شده روی زمین را بررسی کنند.

در ژوئن ۲۰۲۳، رهبران برنامه اکتشاف مریخ ناسا به همتایان خود از آژانس فضایی استرالیا، ESA (آژانس فضایی اروپا) و سازمان تحقیقات علمی و صنعتی مشترک‌المنافع استرالیا (CSIRO) در یک سفر میدانی برای بازدید از برخی قدیمی‌ترین شواهد حیات روی زمین پیوستند.

اریک ایانسون، مدیر برنامه اکتشاف مریخ ناسا گفت: این اکتشاف علمی فرصت خوبی برای ناسا بود تا با شرکای بین‌المللی برای مطالعه مریخ باستانی که احتمالا گذشته مشابهی با زمین داشته است، همکاری کند. هرچه بیشتر در مورد تکامل سیاره خود بیاموزیم، بیشتر می‌توانیم این دانش را در توصیف خود از سیاره سرخ به کار ببریم.

پیلبارا در غرب استرالیا یکی از معدود مکان‌هایی در جهان است که دارای ذخایر زمین‌شناسی باستانی است. در حالی که جامعه بین‌المللی به همکاری برای مطالعه مریخ و آوردن نمونه‌هایی از مریخ به زمین ادامه می‌دهد، این تیم‌ها هم آنچه را که حیاط خلوت ما زمین، می‌تواند در مورد جستجوی حیات در جا‌های دیگر به ما بیاموزد، کشف می‌کنند. 

میچ شولت، دانشمند برنامه مریخ‌نورد استقامتدر مقر ناسا گفت: «آنچه ما اینجا در استرالیای غربی در حال بررسیش هستیم به عنوان استروماتولیت شناخته می‌شود. استروماتولیت‌ها فسیل‌هایی هستند که توسط انباشته شدن میکروارگانیسم‌هایی که حدود ۳.۵ میلیارد سال پیش زندگی می‌کردند، به وجود آمده‌اند که حضورشان در تمام این مدت در پرونده‌های سنگی ثبت شده و حفظ شده است.»

با توجه به فرآیند‌های زمین‌شناسی که به طور مداوم سطح زمین را تغییر شکل می‌دهند، حفظ استروماتولیت‌ها یا سایر فسیل‌ها برای مدت طولانی روی زمین بسیار دشوار است، بنابراین تنها بخشی از حیات گذشته در پرونده‌های زمین‌شناسی باقی مانده است. در منطقه پیلبارا، استروماتولیت‌ها در طول میلیارد‌ها سال دست نخورده ماندند. این باعث می‌شود که این مکان به یک آزمایشگاه مطالعه حیات برای دانشمندان و مهندسان تبدیل شود تا مهارت‌های خود را برای شناسایی نشانه‌های حیات در محیط‌های باستانی تقویت کنند.

منبع: همشهری آنلاین