لفظ دستفروشی شاید برای خیلی از افراد خوشایند نباشد، اما بالعکس برای برخی ها هم بسیار لذت بخش است و اصلا یکی از تفریحاتشان این است که به خیابان بروند و قدم بزنند و در عین حال نگاهی به هم اجناس دستفروشان بیندازند؛ دستفروشان همانطور که مشخص است مغازه ای ندارند اما متاسفانه اکثر آنها که چندین سال است در یک مکان بساط می کنند، دیگر تصور می کنند که آن قسمت متعلق به خودشان است ؛  این موضوع صدای بسیاری از مغازه دارها را در آورده و اصلا شکایت دارند که چرا باید این افراد حضور داشته باشند و نان ما را آجر کنند...؟ نمونه اش را دو هفته گذشته در بازار تهران شاهد بودیم که کسبه در مقابل شورای شهر تهران تجمع کردند و به این موضوع شکایت داشتند!

 پیش از این شهردار تهران اعلام کرده بود، تهران حدود ۳۰هزار دستفروش دارد، طی دوره اخیر شهری، شمار این افراد  افزایش دوبرابری داشته است.البته بخش عمده‌شان داخل مترو هستند و یک بخش هم در خیابان و معابر قرار دارند و ما به‌دنبال این هستیم که آنها را ساماندهی کنیم.سهم دستفروشان بازار تهران هم حدود ۷۰۰تا ۸۰۰دستفروش است اما و با وجود پیگیری و هماهنگی از سوی شهرداری منطقه ۱۲و شهرداری تهران هنوز در ساماندهی این موضوع موفقیت حاصل نشده است!

در این راستا؛  مهدی پیرهادی در یکصد و شصت و نهمین جلسه شورای اسلامی شهر تهران با بیان اینکه به بنده خبر دادند که تعدادی از بازاریان در اعتراض به دست فروشی مغازه های خود را تعطیل کرده و در حال حرکت به سمت شورا برای اعتراض هستند، اظهار کرد: تعدادی از این افراد مستأجر هستند و نسبت به دست فروشی اعتراض دارند و از شهرداری می خواهیم به سخنان این فروشندگان توجه کنند. نمی توان حق کسانی که بیمه و مالیات و اجاره می دهند، نادیده گرفت؛ باید برای دیگر شهروندان همچون دست فروشان نیز فکری کرد اما نباید حق فروشندگان تضعیف شود. حتماً باید سخنان این فروشندگان شنیده شود و اقدامات مؤثری از سوی شهرداری تهران نسبت به حمایت از این افراد شکل بگیرد.همچنین پس از این هم رنجبریان مدیرعامل شرکت حریم‌بان و شهربان هم در مطلبی بیان کرده که  جلساتی با محوریت شهرداری منطقه ۱۲برگزار و مقرر شد با پشتیبانی و کمک نیروهای فاتب و انتظامی هماهنگی‌های لازم انجام شود و موضوع دستفروشی در منطقه ۱۲خاصه در بازار تهران را مرتفع کنیم. اکثر دستفروشان این محدوده افراد نیازمند نیستند، بلکه لیدرها و منفعت‌طلبانی هستند که از طریق دستفروشان این محدوده، درآمد نامشروع کسب می‌کنند. آنطور که رنجبریان عنوان کرده پس از جمع‌آوری دستفروشان در محور ۱۵خرداد، جمع‌آوری و پاکسازی راسته‌های بازار تهران هم انجام می‌شود.

سوال اینجاست؛ که در دوره های مختلف تا دلتان بخواهد از این جلسات برگزار شده  و نتیجه ای شهروندان ندیدند! آیا کافی نیست؟ نزدیک به 15 روز از اعتراض می گذرد اما خبری از ساماندهی این افراد و خبری جدید از رسیدگی به گله آنها نیست؛ بررسی های میدانی خبرنگار نشان می دهد که روز گذشته حتی برخی دستفروشان به راحتی مشغول امرار معاش بودند و انگار نه انگار که اتفاقی افتاده است! این موضوع آنقدر بی اهمیت است که فقط با یک بار اعتراض و تجمع تصمیم به برگزاری جلسه کرده اید؟ شناخت دغدغه‌های شهروندان در این شرایط و تلاش برای حل مسأله به معنی حذف صورت مسأله و نادیده انگاشتن این بخش از شهروندان نیست بلکه به این معنی است که شهروندانی برای امرار معاش سعی در فروش اجناس خود در حاشیه معابر و خطوط حمل و نقل عمومی دارند؛ پس باید برای کمک به آن‌ها و در عین حال سروسامان دادن به وضعیت شهر اقدامات اجتماعی، اقتصادی تدارک دید! لذا بی‌توجهی به آن به معنای حذف آنان است‌!  از این رو لازم است با نگاهی همه جانبه به مسأله دستفروشی ورود پیدا کرد و از طرح‌های پیشین الگو گرفت تا راهکار برون رفت از این مهم به صورت متوازن ودر عین حال عملی قابل دسترس باشد!

انتظار می رود مدیریت شهری دوره ششم همانطور که تمام تلاش خودش را برای جمع آوری دستفروشان محدوده پارک دانشجو گذاشت، این بار برای جمع آوری و ساماندهی دستفروشان بازار هم اقدامی کند؛ زیرا اگر بی توجهی صورت بگیرد وضع شاید از این هم بدتر شود؛ مسأله دستفروشی نیازمند نگاهی دیگر است و آن استفاده از ظرفیت‌های شهر به ویژه در ساعاتی که اصناف ساعت کاری‌اشان تقریباً به پایان می‌رسد، است.