در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۳ توربیون پدرسن (Torbjørn Pedersen) شغل، شریک زندگی و خانواده‌اش را در دانمارک ترک کرد تا سفری حماسی را آغاز کند. هدفش دیدن تمام کشور‌های دنیا بدون پرواز با هواپیما بود.

پدرسن سه قانون اساسی برای خود وضع کرد؛ حداقل ۲۴ ساعت را در هر کشور سپری کند، با بودجه تقریبا ۲۰ دلار در روز زندگی کند و تا پایان کارش برای برگشت به خانه دوام بیاورد.

سفر ۷،۰۰۰ کیلومتری مرد ژاپنی برای نوشتن عبارت «با من ازدواج کن» در گوگل ارث

در ۲۴ می‌آن روز بالاخره فرا رسید. پس از نزدیک به ۱۰ سال سفر، پدرسن با موفقیت از دویست و سومین و آخرین کشور خود، مالدیو، دیدن کرد و سفر بازگشت به دانمارک که مدت‌ها بود انتظارش را می‌کشید آغاز کرد. البته که دیگر می‌توانست بدون زیر پا گذاشتن قانونی که خودش وضع کرده بود با هواپیما و راحت‌تر به خانه بازگردد، اما پدرسن می‌خواست پروژه‌اش را بی‌نقص به اتمام برساند؛ بنابراین سوار کشتی شد تا راه بازگشت به خانه را ۳۳ روزه طی کند.

بازگشت احساسی به خانه

پدرسن که به عنوان سفیر حسن نیت صلیب سرخ دانمارک راهی سفر شده بود می‌گوید: «بازگشت به خانه با کشتی حس تاریخیِ عجیبی دارد. مردم در دوردست می‌ایستند و برایت دست تکان می‌دهند. به نظر می‌رسد برای تکمیل این پروژه روش مناسبی است.»

این مرد ۴۴ ساله در ۲۶ جولای به بندر آرهِس در سواحل شرقی دانمارک رسید؛ جایی که حدود ۱۵۰ نفر منتظر بودند تا ورودش را جشن بگیرند. همسر (پدرسن در سال ۲۰۱۶ بالای قله کنیا از دوست دخترش خواستگاری کرد و در سال ۲۰۲۱ با هم ازدواج کردند)، خانواده، دوستان و دنبال کنندگان وبلاگ و کانال‌های او در شبکه‌های اجتماعی ازجمله این افراد بودند.

پدرسن می‌گوید: «از زمانی که برگشتم چشمان اشک آلود زیادی دیده‌ام. مردم با هق هق می‌آمدند تا مرا در آغوش بگیرند. یک عالم هدیه گرفتم و با آدم‌هایی از نقاط مختلف جهان آشنا شدم که در شبکه‌های اجتماعی دنبالم می‌کردند… این فوق العاده است.»

۱۰ سال سفر

پدرسن قبل از آغاز ماجراجویی خود در حوزه حمل و نقل و تدارکات کار می‌کرد؛ موضوعی که هنگام برنامه ریزی برای مسیر‌های پیچیده مشخص شد که تخصص بسیار ارزشمندی است. در واقع او به جز چند اتفاق غافلگیرکننده چندان از برنامه اولیه خود فاصله نگرفت.

او در ابتدا پیش بینی کرده بود که برای گذر از ۲۰۳ کشور چهار سال زمان نیاز خواهد داشت (سازمان ملل ۱۹۵ کشور مستقل را به رسمیت می‌شناسد، اما پدرسن کشور‌های تا حدی به رسمیت شناخته‌شده را هم در نظر گرفت)، اما دنیا برنامه‌های دیگری داشت. در طول سال‌ها سفر در جاده‌ها پدرسن برای ویزا گرفتن از چندین کشور ازجمله سوریه، ایران و آنگولا ماه‌ها انتظار کشید.

او همچنین بر یک حمله شدید «مالاریا مغزی» در غنا فائق آمد، حین عبور از اقیانوس اطلس از ایسلند به کانادا از یک طوفان شدید چهارروزه جان سالم به در برد، در مناطق درگیری به مرز‌های زمینی بسته برخورد و به دلیل خرابی کشتی‌ها یا بوروکراسی طاقت‌فرسا مجبور به تغییر بسیاری از سفرهایش شد.

اما مهم‌ترین عامل در به تاخیر افتادن پروژه‌اش همه گیری کووید-۱۹ بود. در حالی که تنها ۹ کشور باقی مانده بود تا ماجراجویی این مرد به پایان برسد، او دو سال در هنگ کنگ گیر افتاد.

پدرسن می‌گوید: «وقتی به روز‌های حضورم در هنگ کنگ نگاه می‌کنم برایم متناقض است. بدترین و بهترین دوران زندگی‌ام بود. نمی‌توانستم بفهمم باید با وضعیت کنار بیایم یا پروژه‌ام را رها کنم. اما در حالی که منتظر باز شدن دوباره جهان بودم در هنگ کنگ برای خودم یک زندگی ساختم و روابط زیادی برقرار کردم. در مسیر‌های شهری زیادی پیاده روی کردم، سخنرانی‌های انگیزشی ترتیب دادم و در کلیسای دریانوردان دانمارکی مشغول به کار شدم.»

پدرسن پس از اقامت و دریافت ویزای کار در هنگ کنگ با نامزد خود، لی، که در دانمارک بود از طریق یک سرویس عروسی مجازی مستقر در ایالت متحده ازدواج کرد. این‌طور نبود که این زوج چنین تصوری از بزرگترین روز زندگی‌شان داشته باشند، اما این کار به لی امکان می‌داد تا بتواند پدرسن را در هنگ کنگ که آن زمان برای بازدید مسافران خارجی ممنوع بود، ملاقات کند.

آن دو ۱۰۰ روز را با هم سپری کردند که از سال ۲۰۱۳ که پدرسن دانمارک را ترک کرد طولانی‌ترین زمان باهم‌بودنشان بود.

پدرسن از ابتدا تا انتهای سفر خود آمار‌های باورنکردنی زیادی را ثبت کرد: ۳۵۷۶ روز، ۳۷۹ کشتی باربری، ۱۵۸ قطار، ۳۵۱ اتوبوس، ۲۱۹ تاکسی، ۳۳ قایق و ۴۳ کالسکه. او ۲۲۳ هزار مایل یا معادل ۹ سفر به دور زمین را طی کرد و تازه این شامل سفر طولانی او برای بازگشت به خانه نیست.

منبع: روزیاتو