حجت‌الاسلام‌والمسلمین بهاری کارشناس مذهبی درباره حضرت رقیه گفت: یکی از شهدای قیام حسینی در روز دهم محرم سال ۶۱ ه. ق که نقش بسزایی در تبدیل واقعه عاشورا به یک جریان سیال تاریخی داشت، حضرت رقیه (س)، دختر سه ساله امام حسین (ع) است. حضرت رقیه (س) در روز پنجم ماه صفر سال ۶۱ ه. ق، مظلومانه به شهادت رسید.
این کارشناس مذهبی ادامه داد:حضرت رقیه (س) در شهر مدینه به دنیا آمد و در سن سه سالگی همراه پدر بزرگوار خود، امام حسن (ع) و اهل بیت ایشان به درخواست کوفیان عازم کربلا شد. امام حسین (ع) تا قبل از روز عاشورا بار‌ها حضرت رقیه را مورد شفقت و مهربانی خود قرار داده و از ایشان دلجویی کردند و در مورد آن حضرت به حضرت زینب (س) سفارش نمودند.
وی افزود: پس از واقعه عاشورا، حضرت رقیه (س) به همراه حضرت زینب (س)، امام سجاد (ع) و سایر اسرا به کوفه و سپس به شام برده شد و در این مسیر رنج‌های بسیاری را متحمل شد.
عمادالدین طبری می‌نویسد: در شام، از بچه‌های کوچک، شهادت پدرشان را مخفی می‌کردند و به آن‌ها می‌گفتند پدرتان به مسافرت رفته است. امام حسین (ع) دختر کوچکی داشت که چهار سال بیشتر نداشت، شبی از خواب بیدار شد و گفت: پدرم حسین (ع) کجاست؟ من اکنون او را در خواب دیدم! چون زنان این سخن را شنیدند گریستند و کودکان دیگر هم، صدا به شیون بلند کردند. یزید بیدار شد و پرسید: چه خبر است؟ تفحّص کردند و قضیه را به او گفتند. یزید گفت: سر پدرش را نزد او ببرید. پس سر مطهّر را آوردند و در دامن دخترش نهادند و تا نگاهش به سر افتاد. آن دختر گفت: این سر کیست؟! گفتند: سر پدرت! آن دخترک دلش کنده شد و فریادى زد و بیمار گشت و در همان روز‌ها درشام درگذشت.
منابع:
۱) مناقب ابن شهر آشوب، ج۲، ص۱۱۵،
۲) کامل بهائی عمادالدین طبری، ج۲، ص۱۷۹
