جشنواره بیست و یکم پس از یک وقفه ده ساله درحالی برگزار می‌شود که با ظهور و توسعه شبکه‌های اجتماعی ابزار‌های اطلاع رسانی بسیار فراتر از قالب‌های مرسوم همچون مجلات و‌روزنامه‌ها رفته و افزایش روز افزون خبرگزاری‌ها، پایگاه‌های خبری و رسانه‌های محلی نیز کمیت و کیفیت محتوای رسانه‌ای را دستخوش تحولات عظیمی کرده است.
برای به تصویر کشیدن این تحول در حوزه رسانه طراحی پوستر به محمد روح الامین سپرده شد. فردی که سوابق درخشانی از جمله نامزدی سیمرغ بلورین بهترین طراحی پوستر در ۴ دوره جشنواره فجر را در کارنامه داشته و می‌توانست با ریزبینی و ظرافت تغییر و تحول بزرگ در حوزه فعالیت رسانه‌ای را به تصویر بکشد.

روح الامین که چهار دوره در میان نامزد‌های دریافت سیمرغ بلورین بهترین طراحی پوستر حضور داشته است در مورد اینکه ایده طراحی پوستر جشنواره رسانه‌های ایران چگونه به ذهنش رسیده است اظهار داشت: «برای تولید کردن یک محصول تبلیغی برای رویدادی مثل جشنواره رسانه‌های ایران مشکل و چالش ما جمع کردن این دو عنصر باهم بود. یک عنصر بخش کلاسیک است شامل روزنامه‌ها و مجلات که برای همه مخاطبان قدیم و جدید آشنا است و یک عنصر هم رسانه‌های جدید که تکثر آن کار را برای ایجاد یک نقطه همرسی و محل جمعی برای این رسانه‌ها سخت میکند. علی رغم این موضوع در شکل طراحی این پوستر ما به سراغ موضوعی رفته‌ایم که در نگاه نوستالژیک مخاطبان روزنامه‌ها قابل فهم باشد. به این فکر میکردم فروشندگان روزنامه که خبر اول آن را داد می‌زدند چگونه روزنامه را در دستشان جمع می‌کردند یا روزنامه‌ها را از دفتر روزنامه به کیوسک‌های روزنامه فروشی منتقل می‌کردند. رسیدم به فرم روزنامه‌ای که لوله شده و حمل می‌شود. لوله شدن روزنامه یک رویی دارد و یک پشت. پشت آن می‌توانست همان صفحات روزنامه‌های کلاسیک باشد و برای روی روزنامه به یک صفحه کرو شده‌ای از یک وسیله مدرن‌تر انتقال خبر مثل تبلت یا موبایل رسیدم تا نشان دهم روزنامه‌های کلاسیک پشتوانه رسانه‌های مدرن اند یا به تعبیر دیگر رسانه‌های مدرن زایده آن فرهنگ رسانه‌ای بوده و ریشه اش آن است و حالا یک نمایش جدیدی دارد.»
 
 طراح برجسته حوزه گرافیک در ادامه به تشریح دلایل رنگ‌بندی انتخاب شده پرداخت و‌در اینباره گفت: «سعی کردم رنگ‌ها را طوری انتخاب کنم که جدی‌تر باشد. بنفش و سورمه‌ای هم این کارایی را دارد و هم با موضوع مطبوعات نسبت دارد. چون میخواستم از نور یعنی رنگی با ته‌مایه‌های زرد استفاده کنم باید از رنگ مکمل هم استفاده می‌کردیم که همان رنگ بنفش است.»

روح الامین علت استفاده از خط نستعلیق را اصالت و ایرانی بودن آن دانست و در اینباره توضیح داد: «بخش لایوت پوستر بخشی بود که باید شعار جشنواره را در آن استفاده میکردیم شعاری که مصرعی از اشعار فردوسی بود و گزینه‌ای جز به کار بردن خط نستعلیق پیش روی ما قرار نمی‌داد. خط نستعلیق به عنوان خط اصیل ایرانی تنها خطی بود که می‌توانستیم برای پوستر استفاده کنیم. خط‌های ثلث و یا فونت‌های ماشینی برای همچین کاری غلط بود و باید با ترکیبی کتیبه گونه آن را می‌نوشتیم در بقیه نوشته هم به دلایل زیبایی شناختی برای حذف کردن زوایای خط کوفی مغربی از این خط استفاده کردیم.»
روح الامین در پایان چرایی عدم استفاده از عناصر متعدد در پوستر را اینگونه تشریح کرد: «اینکه یک پیام خلاصه و ایجازی در پیام داشته باشیم هسته اولیه ایده ما در طراحی پوستر بود. ابا داشتیم از اینکه با عناصر متکثر طراحی کنیم؛ بنابراین چیزی که به ذهنمان رسید تک عنصری در میان تصویر بود.»