متن نامه امام خمینی (س) به آیت الله حسن صانعی بدین شرح است:

‌بسم الله الرحمن الرحیم‌

نمی‌دانم از کجای آشنایی ام با تو بنویسم. تو یکی از قدیمیترین افرادی هستی‌‎ که در کنار من بوده ای. هنوز سبزه‌ای بر رخسار نداشتی که صمیمی ات یافتم. سالها‌‎ قبل از شروع مبارزات پانزدهم خرداد. 

تو سرباز گمنام این انقلابی، و خودت می‌دانی که هیچ چیز بهتر از گمنامی نیست. تو‌‎ فردی هستی که از گذشته‌های دور خاطرات تلخ و شیرین مبارزات را با خود دارد. ‎ زیرکی و کم حرف، دانایی و محتاط. 

در گرداب مبارزات همیشه دلسوخته بوده ای. کینه ات را نسبت به شاه در کمتر کسی‌‎ دیده بودم. در بحران‌ها و فشار‌ها هیچ گاه نسبت به من تردید نداشتی، گرچه گاهی‌‎ خسته می‌شدی و افسرده. 

در کوران فشار دستگاه شاه، تو که مسئول ادارۀ شهریۀ طلاب بودی، وقتی در‌‎ محاصره دشمن قرار می‌گرفتی برای اینکه هیچ گونه اطلاعی به دشمن ندهی کم نبود‌‎ مواقعی که قبوض رسید پول‌های اخیار را ـ در پانزده سال مبارزه ـ، چون غذایی گوارا‌‎ می خوردی. پاداشت عندالله نیز گوارایت باد. 

استعدادت، لطافت روحت، صداقتت چیزی نیست که فراموشم شود. تندخویی و‌‎ عاقل. از خدا می‌خواهم عقلت را به تندخویی ات پیروز کند. 

من کاملاً به تو اطمینان دارم؛ لذا وکیل من می‌باشی در تمامی زمینه‌های شرعی.

این چند سطر را نوشتم تا کمی از بسیار حقی که به گردن من و انقلاب داری را ادا کرده باشم. ‎ خداوند یار و نگهدارت باد. 

مرا از دعای خیر فراموش مکن.

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته. 

 ۲ / ۱۲ / ۶۷ ـ روح الله الموسوی الخمینی

منبع: جماران