مشخص است که افراد مسن بیشتر مستعد ابتلا به بیماری آلزایمر هستند؛ اما برخی تحقیقات نشان داده اند که حدود ۳.۹ میلیون نفر در سراسر جهان بین ۳۰ تا ۶۴ سال از بیماری آلزایمر زودرس رنج می‌برند. نوعی از زوال عقل که در آن علائم قبل از ۶۵ سالگی ظاهر می‌شوند. 
 
در حالی که افراد مبتلا به بیماری آلزایمر معمولاً از دست دادن حافظه را به عنوان اولین علامت بیماری تجربه می‌کنند؛ افراد مبتلا به ابن بیماری در سنین پایین علائم دیگری مانند ضعف در توجه، ناتوانایی در تقلید حرکات دست وآگاهی مکانی ضعیف را تجربه خواهند کرد.
 
برخی از افراد مبتلا به بیماری آلزایمر زودرس ممکن است قبل از تشخیص، افزایش اضطراب را نیز تجربه کنند. این ممکن است به دلیل آگاهی از تغییراتی باشد که در حال رخ دادن هستند، بدون این که دلیل روشنی برای این احساس متفاوت وجود داشته باشد.
 
آن‌ها ممکن است بر این باور باشند که این تغییرات در رفتار موقتی هستند که ممکن است از مراجعه به کمک پزشکی خودداری کنند. متخصصان مراقبت‌های بهداشتی همچنین ممکن است اضطراب را به عنوان نشانه‌ای از سایر شرایط سلامتی به اشتباه تفسیر کنند.
 
اما در حالی که ممکن است در زمان تشخیص، اختلال شناختی کمتری داشته باشند؛ مطالعات نشان داده اند که افراد مبتلا به بیماری آلزایمر زودرس تغییرات سریع‌تری در مغز خود نشان می‌دهند.
 
این مسئله نشان می‌دهد که این بیماری می‌تواند تهاجمی‌تر از آلزایمر دیررس باشد. این همچنین می‌تواند توضیح دهد که چرا افراد مبتلا به آلزایمر زودرس معمولاً دو سال کمتر از افرادی که دیر به این بیماری مبتلا می‌شوند، امید به زندگی دارند.
 
تحقیقات نشان می‌دهند که افراد مبتلا به آلزایمر زودرس از تغییرات در فعالیت مغز خود نیز آگاهی بیشتری دارند. این امر می‌تواند منجر به تغییرات رفتاری با شرایطی مانند افسردگی در این گروه شود.
 
در درون خود مغز، بیماری آلزایمر زودرس باعث تغییرات شیمیایی مشابه آنچه در بیماری آلزایمر دیررس دیده می‌شود، خواهد بود؛ اما مناطقی از مغز که این تغییرات شیمیایی هدف قرار می‌دهند، می‌توانند متفاوت باشند.
 
تحقیقات نشان داده اند که مناطقی از مغز که در پردازش اطلاعات مربوط به حرکت و عملکرد حسی نقش دارند (به نام قشر جداری) علائم آسیب بیشتری را نشان می‌دهند. همچنین آسیب کمتری به هیپوکامپ در مقایسه با بیماری آلزایمر دیررس مشاهده می‌شود. هیوکامپ منطقه‌ای از مغز است که در یادگیری و حافظه نقش بسزایی دارد.

چرا این اتفاق می‌افتد؟

عوامل خطر برای بیماری آلزایمر زودرس مشابه عواملی هستند که برای بیماری آلزایمر دیررس وجود دارند.
 
به عنوان مثال، سطوح ضعیف آمادگی قلبی و عروقی و کاهش توانایی شناختی در اوایل بزرگسالی با افزایش هشت برابری خطر ابتلا به بیماری آلزایمر در سنین پایین مرتبط است. با این حال، ما هنوز به طور کامل همه عواملی را که بر شانس ابتلای فرد به این بیماری تأثیر می‌گذارند، درک نکرده‌ایم.
 
یکی از جنبه‌هایی که متخصصان به آن اشاره کرده‌اند این است که ژن‌ها در حدود یک مورد از هر ده مورد بیماری آلزایمر زودرس نقش دارند. تا به امروز، سه ژن (APP، PSEN۱ و PSEN۲) با شروع زودهنگام بیماری آلزایمر مرتبط هستند.
 
همه این ژن‌ها با پروتئین سمی مرتبط هستند که تصور می‌شود در ابتلا به بیماری آلزایمر نقش دارند (که به نام آمیلوئید بتا شناخته می‌شود). هنگامی که این ژن‌ها عملکرد نادرست دارند، تجمع بتا آمیلوئید سمی رخ می‌دهد که با علائم بیماری آلزایمر همراه است.
 
شواهد نشان می‌دهند که ممکن است بین آسیب مغزی تروماتیک و بیماری آلزایمر زودرس نیز ارتباط وجود داشته باشد.

منبع: الیوم السابع