افراد در جامعه تعریف های متفاوت و بعضا مشترکی از حجاب دارند. خانم جوانی می گفت: حجاب شاید یک نوع حفاظت از زن و مرد باشد و مردی میانسال در تعریف خود از حجاب ادامه داد: یک واژه عربی از ریشه حجب به معنای پوشاندن و پوشش است و فقط مختص به خانم ها نیست. برعکس چیزی که الان در جامعه مطرح می شود. چون شامل حال آقایان هم می شود.
خانم جوان دیگری درمورد حجاب گفت: حجاب، پوششی برای خانم ها و آقایان است. البته نه در حد خیلی بسته و در حدی که خود فرد آرامش خاطر داشته باشد و مردی نیز، ضمن تاکید بر وجود آیات فراوان در خصوص مسئله حجاب ادامه داد: در کتاب آسمانی قرآن کریم، به طور مکرر به مسئله حجاب اشاره شده است ولی بعضی از جوان ها این موضوع را رعایت نمی کنند و اصلا هم مختص به خانم ها نیست و هر دو طرف باید رعایت کنند و در ادامه صحبت هایش، خانمی تاکید کرد: حجاب برای ما مصونیت است و از همه چیز که بگذریم حجاب برای ما واجب است و خودم هم به خاطر حس مصونیتی که با حجاب دارم آن را دوست دارم.
علیرضا داودی کارشناس ارشد رسانه، درمورد تعریف حجاب و این که آیا این مسئله صرفا به چادر محدود می شود یا خیر؟ بیان کرد: حجاب، انتخاب برتر و عالی ترین نوع مزیتی است که انسان برای خودش قائل است و قاعدتا وقتی گفته می شود چادر حجاب برتر است به این معنی نیست که اگر خانمی با مانتو و روسری و به صورت پوشیده و بدون این که جلب توجه کند وارد اجتماع شود حجاب تلقی نشود.
این کارشناس ارشد رسانه گفت: مسئله نقض ماجرا نیست بلکه چرایی انتخاب فرم حجاب است و این که حداکثر ضریب صیانت از خود مهم است و باید بدانیم که حجاب صرفا مخصوص خانم ها نیست و حتی بعضی از آقایان با شلوار سفید، لباس قرمز و جوراب سبز و کفش قهوی ای از خانه بیرون می آیند.
او درمورد این موضوع که بعضی از افراد معتقد هستند چنین سبک پوششی سلیقه ای است، تصریح کرد: مفهوم پوشش نه حجاب، شانیت، محیط و قانون و حجاب مفهوم پنجم است. آیا واقعا شانیت مرد این است؟ فرض کنید یک خانم می خواهد فردی را به عنوان همسر انتخاب کند اولین فکری که آن خانم درمورد چنین فردی می کند چیست؟ فکر می کند که شاید مردی با چنین ظاهری بالغ نیست. چون با خود فکر می کند که استاندارد را رعایت نمی کند. گاهی اوقات، افراد درمورد آداب و رسوم یک قوم صحبت می کنند که با این مسئله فرق می کند. آیا چنین فردی می تواند به عنوان دانشجو از این مدل لباس در محیط دانشگاه استفاده کند؟ در آن جا قانون مشخص است فرد نمی تواند با چنین ظاهری وارد دانشگاه شود. همه جای دنیا نیز، این طور است که برای ورود به هر مکانی باید طبق استاندارد همان جا وارد شد. آیا در عروسی نوحه گذاشته می شود؟ خیر. چون شانیت این مکان ایجاب می کند که نوحه پخش نشود. بنابراین، هر مکانی از قانون و استاندارد خاصی برخوردار است.
این کارشناس ارشد رسانه ادامه داد: پوششی که شانیت فرد در مکانی را تعریف کند همان قانونی است که باید به آن احترام گذاشته شود. مسئله سلیقه نیست بلکه شانیت است. وقتی فرد از منزل خارج می شود و در جامعه حضور پیدا می کند خودش را با ادبیاتی برای مردم تعریف می کند و اولین چیزی که در تعریف عاقل و بالغ وجود دارد حفظ و صیانت از خود است. به همین دلیل، خانم هایی هستند که اگرچه چادر سر نمی کنند اما صیانت خود را حفظ می کنند و اگر هم چادر سر می کنند این مسئله ضریب می خورد. بنابراین، در این مورد، مسئله چادر نیست اول باید مسئله پوشش را حل کنیم. چون پوشش هایی وجود دارند که در عین زیبایی و مناسب بودن پوشیده هستند و حفظ صیانت را هم به همراه دارند که افرادی با چنین انتخاب هایی به استاندارد پوشش خود اعتقاد دارند چراکه معتقد هستند پوشش استانداردشان مانعی برای حضورشان در جامعه نیست. بنابراین، این ها کلاه گشادی هستند که غرب روی سر ما گذاشته است که حتی خودشان هم به این موضوع اعتقادی ندارند.
داودی مطرح کرد: بعضی از افرادی که قانون حجاب را نقض می کنند و یا اعتقاد مذهبی به آن ندارند بر این باور هستند که حیاء هیچ ارتباطی به پوشش و حجاب بدن ندارد و در مقابل، افرادی هم که مدافع حجاب هستند می گویند حجاب مترادف با حیاست و اگر کسی چارچوب پذیرفته شده را نقض کند بی حیاء است و تعریف افراد جامعه از این مسئله مهم نیز، با یکدیگر تفاوت دارد و بعضی، آن را بی ارتباط با حجاب می دانند و عده ای دیگر بر این باور هستند که اتفاقا این دو مسئله ارتباط تنگاتنگی با هم دارند.
خانم جوانی گفت: از نظر من، این دو مسئله هیچ ارتباطی با هم ندارند. مثلا نمی توانیم بگوییم که فقط خانم چادری و محجبه است حیاء دارد و در مقابل، خانمی که محجبه نیست حیاء ندارد. به این دلیل که شاید خانمی پوشش معمولی با مانتو و شال یا روسری داشته باشد اما خیلی باحیاء باشد. اما پاسخ یک آقا نقطه مقابل این خانم بود و گفت: شاید نظر من غلط باشد اما فکر می کنم افرادی که با حیاء هستند قطعا در بحث حجاب هم کوشا هستند.
آقای دیگری هم گفت: حیاء مسئله ای است که خداوند متعال در وجود انسان نهادینه کرده اند. یعنی انسان از زمانی که متولد می شود تا به دوران نوجوانی و جوانی برسد و این دوران را بگذراند باید حیاء داشته باشد و رعایت نکردن آن ممکن است باعث گرفتن خیلی چیزها از فرد شود.
او درمورد ارتباط حجاب با حیاء گفت: باید از پاردایمی که گفته می شود برای این دو دیدگاه حد وسطی وجود دارد خارج شویم. چون یکی را افراط و دیگری را تفریط می دانیم. به همین دلیل، وقتی صحبت از حیاء می شود نباید فکر کرد مفهومی است که باید در مقابل آن گارد گرفت و مثلا یک مفهومی به نام د مده وجود دارد که بر اساس آن، خیلی وقت ها کار و بار افراد کساد و ناقص می شود. بنابراین، باید بدانیم حیاء یعنی چه؟ حیاء یعنی این که فرد بداند شانیت او در این کلام، بیان، اقدام، نگاه، خوانش، قرائت و روایت حفظ می شود یا خیر؟ من نمی گویم همه افراد باید مثل هم باشند، ولی وقتی می گوییم حیاء یعنی باور به قواعد و قوانین اخلاقی که می تواند از فرد صیانت کند در نتیجه، خیلی از افراد را در جامعه می بینیم که چارچوب اخلاقی را رعایت می کنند که این باعث می شود به دیگران گزندی وارد نکنند. مثلا بعضی از آقایان هیچ وقت حاضر نیستند جلوی خانم ها دعوا کرده یا از ادبیات نادرست استفاده کنند و این اصلا چیز بدی نیست. بنابراین، آیا این مسئله مثل این است که ما بخواهیم همه همانند هم شوند؟ خیر.
داودی افزود: ذات ایرانی ها به این صورت است که همیشه در طول تاریخ حیاء باور بوده اند و حیاء مفهومی بوده است که جاری و ساری بوده است و مصادیق، متفاوت شده و تکامل پیدا کرده است و حیاء، به عنوان مسئله اجباری در وجود ایرانی ها نهادینه نشده بلکه با آن ها بوده است و موضوع حیاء، هم برای خانم ها و هم برای آقایان مطرح است.