کیانوش گلزارراغب، نویسنده کتاب «عصرهای کریسکان» در برنامه «صبحبخیر ایران» شبکه یک درباره هدف از ساخت سریال «سوران» گفت: خاطرات من مربوط به جبهههای جنگ کردستان است و از آنجایی که خاطرات کردستان جنبه داخلی داشت، کمتر به آن پرداخته شده است.
گلزارراغب ادامه داد: ما از جبهههای غرب و جنوب جنگ دفاع مقدس خاطرات زیادی میدیدیم، ولی در شمال غرب بخصوص کردستان کمتر به عملیاتهای گروهکها پرداخته شده است. من به همراه شهید سعیدزاده اسیر دست کومله بودیم و برادر و دوستانم در آنجا به شهادت رسیدند. هنوز جنازه بسیاری از هموطنانمان به دستمان نرسیده است و در آنجا گمنام هستند؛ بنابراین دغدغهام پرداخت به این مقوله بود.
نویسنده کتاب «عصرهای کریسکان» با بیان اینکه بسیاری از اعدامهای گروهک کومله را شاهد بودم، افزود: بزرگترین کاری که در حق گروه «سوران» کردم، دخالت نکردن در کار دوستان بود. با تمام وجود به عوامل تولید این سریال تبریک میگویم. بحث اقتباس این است که یک موضوعی را از یک اثر دریافت کنیم و به آن ارزش افزودهای را بیفزاییم. احساس میکنم در «سوران» ارزش افزوده شکل گرفته است. این تیم علاوهبر از اقتباس از کتاب، بخشهای ناگفتهای را که بنابه حساسیتهای زمان در کتاب نبود یا شهید سعیدزاده آن را ننوشته بود، به سریال اضافه شده است. هم سریال هم کتاب مکملهای خوبی هستند.
مجتبی فرآورده، تهیهکننده سریال «سوران» در پاسخ به این سوال که چرا سراغ چنین موضوعی رفتید، بیان کرد: ما از تاریخ گذشته نه چندان دورمان گنجینه ارزشمندی داریم، که نسلهای هم سنم تجربهاش کردند. این تاریخ مغفول مانده است. همت حوزه هنری بابت اقتباس از آثار منتشر شده خود منجر به شکلگیری سریال تلویزیونی «سوران» شد.
فرآورده با بیان اینکه من معمولاً بر روی کارهای اقتباسی کار کردم، توضیح داد: فرقی نمیکند که اقتباس از کتاب، قرآن یا واقعه تاریخی باشد. در اقتباس بن مایه حقیقت و واقعیت نهفته است، که هیچ ذهن خلاقه نمیتواند آن تخیل کند. اگر به درستی اقتباس تصویرسازی شود، مخاطب ارتباط بهتری برقرار میکند.