چند روزی به آغاز کنگره عظیم حج باقی نمانده است، زائران قبل از ترک مدینه و محرم شدن، برای وداع به مسجد النبی و بقیع می‌آیند.

و چه سخت است دل کندن از شهری که سال‌ها در انتظار دیدارش همچون شمعی می‌سوختی.

در کنار مرقد حضرت رسول گرامی اسلام (ص) غوغایی برپا است. عده‌ای ناله می‌کنند... دیگری اشک می‌ریزد و آن یکی دست هایش را به آسمان گرفته و زمزمه می‌کند، زیرا شاید این شب آخرین دیدار باشد و باید فردا قبل از نماز مغرب برای محرم شدن به مسجد شجره رفت و اینجاست که بغض یکدفعه می‌ترکد.

از حرم که بیرون می‌آیی چند متر آن طرف‌تر، در سیاهی شب دلداده‌هایی را می‌بینی که هر یک پشت در‌های بسته بقیع خلوت کرده اند و هر کدام با زبانی وصف حال یار می‌گویند..

و اینجاست که می‌فهمی اشک‌های خاموش تنها یک واژه نیست و مدینه قطعه‌ای از بهشت است، ولی باید خداحافظی کرد. پس الوداع مدینه