آیت الله سید احمد علم الهدی روز دوشنبه در سالروز شهادت امام جواد (ع) در حرم مطهر رضوی، شهادت امام جواد (ع) و امام حسن مجتبی (ع) به دست همسرانشان را نشان از غربت و مظلومیت فوق‌العاده‌ا این ۲ امام بیان کرد.

علم الهدای ادامه داد: مأمون از ابتدا به دنبال انحراف امامت بود و توطئه اش آن بود که امام جواد (ع) به‌عنوان داماد خلیفه، همه تعاملاتش محدود به دارالخلافه بغداد و طبقه خاصی از اشراف باشد تا به این ترتیب، خط سیر امامت از مسیر خود خارج شود.

وی ادامه داد:مامون امام رضا (ع) را هم با همین دیدگاه و سیاست به اجبار به مرو کشاند، اما پس از به شهادت رساندن امام هشتم مشاهده کرد که فرزند برومندش امام جواد (ع) در هشت‌سالگی به امامت رسیده است و شیعه از او تبعیت دارد.

نماینده، ولی فقیه در خراسان رضوی گفت:این خلیفه عباسی راهبرد جدید خود را به‌گونه‌ای سازمان‌دهی کرد که این آقازاده هشت‌ساله را از ابتدا در جریان حاکمیت و خلافت هضم کند تا به هر ترتیب، زمانی که وقت حذف و ترور او رسید، جریان امامت شیعه دچار انحراف شود.

علم الهدی افزود: شاید بتوان یکی از بزرگ‌ترین مصائب امام رضا (ع) را همان جدایی از امام جواد (ع) دانست و این زمانی آشکارتر می‌شود که روایت‌های متعدد، گواه رابطه پر عاطفه و بسیار ویژه‌ای میان این پدر و پسر هستند.

وی اضافه کرد: روایت شهادت امام جواد (ع) پُر از عداوت‌های بدون مرز و کینه‌های سخت از طرف اُمّ ‎فضل (همسر امام جواد و دختر مامون عباسی) نسبت به آن حضرت است و این زندگی زناشویی ۱۳ سال به امام جواد (ع) تحمیل شد.

امام جواد (ع) بنا بر روایات مشهور در ۳۰ ذی القعده سال ۲۲۰ قمری هجری قمری به دست همسرشان ام فضل شهادت رسیدند.