امام محمد باقر علیه السلام در هفتم ذی الحجه سال ۱۱۴ و به دستورهشام بن عبدالملک، مسموم شده و به شهادت رسید. امام باقر (ع) این چنین به شهادت رسید و به ملاقات الهی شتافت و در بقیع، کنار مرقد پدر بزرگوارش امام سجاد (ع) و عموی پدرش حسن بن علی (ع) مدفون گشت.
ضمن عرض تسلیت به مناسبت فرا رسيدن سالروز شهادت پنجمین اختر تابناک آسمان ولایت حضرت امام محمد باقر (ع)، تعدادی از پیامک های مخصوص شهادت ایشان را برای شما جمع آوری کرده ایم که می توانید در ادامه دریافت کنید.
منم کشته از زهر کینه
عزایم باشد بی قرینه
به حال من گرید مدینه واویلا
جگرم، باشد پاره پاره از ظلم دشمن
بگرید بر من هر گلی در گلشن
شهادت امام محمد باقر (ع) تسلیت باد
پنجمین حجت و هفتم معصوم
بابی اَنْتَ که گشتی مسموم‌ای فدای حق و قربانی دین!
کرده یک عمر نگهبانی دین!
شهادت امام محمد باقر (ع) تسلیت باد
زمین و آسمان ای شیعه در حزن و غم است امشب
همه اوضاع عالم زین مصیبت در هم است امشب
امام پنجمین شد کشته از زهر هشام دون
مدینه غم سرا از این غم و زین ماتم است امشب
التماس دعا
تسلیت صاحب شیعه که غمی دیگر شد / برگ مژگان ملائک ز سرشکش‌تر شد
بس که بر ساقه‌ی گل ریخت عدو زهر جفا / پنجمین گل ز گلستان علی پرپر شد...
سالروز شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد
ای باقر علم نبی، فرزند حیدر / از ما شفاعت کن اماما روز محشر
کی می‌شود قبر تو را در بر بگیرم / پروانه سان دورت بگردم تا بمیرم
شهادتش تسلیت باد
شهادت شکافنده علم نبوی و مظهر حلم علوی
امام محمد باقر (ع) تسلیت باد...
دلم پر می‌زند امشب برای حضرت باقر
که گویم شرحی از وصف و ثنای حضرت باقر
ندیده دیده گیتی به علم و دانش و تقوا
کسی را برتر و اعلم به جای حضرت باقر
سالروز شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد
تنها تر ین غریب دیار مدینه بود
او مرد علم و زهد و وقار و سکینه بود
صد باب علم از کلماتش گشوده شد
در بین عالمان به خدا بی قرینه بود
شهادت امام محمد باقر(ع) تسلیت باد
امروز وارث داغ های کربلا با تنی مسموم
از یادآوری خاطرات تلخ کودکی اش رها خواهد شد.
شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد
اى صبر مطلق، گشتهاى بى تاب از چه؟
اى كشتى عدل خدا، گرداب از چه؟
جسم شریفت از چه كم كم آب گشته
بنگر كه صادق از غمت بى تاب گشته
تفسیر دشت كربلا در سینه توست
دلها گرفتار غم دیرینه توست
با رفتنت دیگر تو آسوده ز دردى
داغ یتیمى را به صادق هدیه كردى
اى كاش بر قبرت حرم سازیم امامم
بر گنبدش پرچم بیافرازیم امامم
آییم پابوس و تو را زوّار گردیم
ما بى كسان هم لایق دیدار گردیم
باقر(ع) از فرط غمت افسرده گشتیم
از غصه جانسوز تو پژمرده گشتیم
هر شیعه در دل حجله داغ تو بسته
سنگینى داغت دل ما را شكسته
دیده جانانهاى پر ابر بود
لحظههاى واپسین صبر بود
آنكه در ذهنش هجوم دشنه داشت
یادگار آب، كامى تشنه داشت
بود اندر خاطرش آلالهها
آخرین ساعات عمر لالهها
در نگاه آخر پور حسین
موج میزد كربلاى شور و شین
همچو جدش بیقرار بیقرار
روز عاشوراى عمرش ناله دار
گاه قلبش از غم، آتش مىگرفت
گاه زهر كین حیاتش مىگرفت
اشكهاى سرخ امانش را گرفت
ذره ذره داغ جانش را گرفت
یا باقر از فرط غمت افسرده گشتیم
از غصه جانسوز تو پژمرده گشتیم
هر شیعه در دل حجله داغ تو بسته
سنگینى داغت دل ما را شكسته
دارِ فانى را وداعى خسته داشت
زیر لب نامى گران، پیوسته داشت
آخر الامر از تب و تاب ممات
داد ذكر وا حسینایش نجات
اى به تو از خالق داور سلام
از لب جانبخش پیمبر سلام
اى پدر عالم هستى همه
نخل على یوسف فاطمه
اگر گردد شفیع ما بنزد خالق یكتا
بهر هر دردى شفا بخشد دعاى حضرت باقر
شمس و قمر را به نسب اخترى
نسل امام از پدر و مادرى
اختر تابنده دانش تویى
بلكه شكافنده دانش توئى
ای همصدای کودکان، همبازی بنت الحسین
کی می زنی دل را صلا، ای یادگار کربلا
ای آنکه بین حجره ات، در لحظه های آخرین
ذکرت حسین و کربلا، ای یادگار کربلا
حاصل آیات قرآن، باقرِ علم رسول
وارث فضل و کمال انبیا دارد بقیع
علم نهانى ز گلستان تو
پیر خرد طفل دبستان تو
هر نفست باغ گلى از كمال
هر سخنت پاسخ صدها سوال
سر به دیوارش زند هرکس از این جا بگذرد
در سکوتش ناله ها و گریه ها دارد بقیع
چار معصومند و، دورند از حریم جدّشان
شکوه ها از دشمنانِ مصطفی دارد بقیع
پاز زبان حضرت باقر :
یاد دارم که کربلا بودم
از غریبی چه ناله ها کردم
جسم جدم میان مقتل بود
با رقیه چه گریه ها کردم
از زبان حضرت باقر :
یاد دارم که بزم شرم یزید
خیزران آتشی بر این دل زد
من خودم با دو چشم خود دیدم
عمه سر را به چوب محمل زد
خاک بقیعت دل جلا، ای یادگار کربلا
قدرش فزون تر از طلا، ای یادگار کربلا
شمعی شدی در زندگی، روشن نمودی سوختی
غم ها کشیدی از بلا، ای یادگار کربلا
يَا أَبا جَعْفَرٍ، يَا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ، أَيُّهَا الْباقِرُ، يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، يَا حُجَّةَ اللّٰهِ عَلىٰ خَلْقِهِ، يَا سَيِّدَنا وَمَوْلانا إِنَّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِكَ إِلَى اللّٰهِ وَقَدَّمْناكَ بَيْنَ يَدَيْ حَاجَاتِنا، يَا وَجِيهاً عِنْدَ اللّٰهِ اشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّٰهِ؛
ای ابا جعفر، ای محمّد بن علی، ای باقر، ای فرزند فرستاده خدا، ای حجّت خدا بر بندگان، ای آقا و مولای ما، به تو روی آوردیم و تو را واسطه قرار دادیم و به‌سوی خدا به تو متوسل شدیم و تو را پیش روی حاجاتمان نهادیم، ای آبرومند نزد خدا، برای ما نزد خدا شفاعت کن
جانم همه دینمون رو مدیون شماییم