کارخانه تولید و اشباع تراورس که روزگاری قلب تپینده اقتصادی یک شهر بود امکان دارد در قالب طرح مولد سازی به مزایده گذاشته شود.

کارخانه تولید و اشباع تراورس در شیرگاه بزرگترین کارخانه تولید و اشباع ریل بند یا تراورس‌های چوبی در کشور سال ۱۳۱۱ تأسیس شد و در سال ۱۳۱۷ کارخانه مشابه دیگری نیز به آن اضافه شد، دو سال بعد این دو کارخانه جمعا یک واحد صنعتی شدند تا سالانه یک میلیون تراورس چوبی برای راه آهن ایران تولید کنند.

جنگ جهانی دوم موجب کاهش تولید این کارخانه شد به‌گونه‌ای که میزان تولید تراورس در سال ۱۳۲۰ به ۶۰۰ هزار، یک سال بعد به ۲۰۰ هزار کاهش یافت و در نهایت در سال ۱۳۲۳ کارخانه‌های تراورس به حالت تعطیلی کامل درآمدند.

کارخانه تولید و اشباع تراورس در شیرگاه با شروع فعالیت‌های ساختمانی در راه آهن، مجددا شروع به کار کرد و در اوج فعالیت خود  روزانه تا ۴۴۵۷ هزار اصله تراورس و ۱۹۹۰۰ عدد تیرآهن خطوط تلگراف تولید کرد.

وجود درختان جنگلی در منطقه، بالا بودن رطوبت و استفاده فراوان راه آهن از تراورس‌های چوبی برای خطوط ریلی، سبب رونق گرفتن این کارخانه شده بود بگونه‌ای که این واحد صنعتی به عنوان فلب تپینده اقتصادی شیرگاه و سوادکوه بیش از ۷۰۰ کارگر داشت.

سال‌ها گذشت و استفاده از تراورس‌های بتنی بجای تراورس‌های چوبی در راه آهن سبب رکود تدریجی در تولید این واحد صنعتی شد و تصویب قانون تنفس جنگل نیز سبب گردید این کارخانه که تا دهه ۷۰ تنها کارخانه اشباع تراورس چوبی در کشور بود برای ادامه فعالیت خود با مشکل تامین چوب از جنگل مواجه شود عواملی که سبب شد تعداد کارگران این واحد صنعتی به تدریج از ۷۰۰ نفر به ۲۸ نفر کاهش پیدا کند.

کارخانه تولید و اشباع تراورس در داخل شهر شیرگاه قرار دارد و در گذشته نه چندان دور ۱۳ هکتار مساحت داشت اما رکود در تولید سبب شد سه هکتار از فضای آن در سال ۹۴ برای ساخت مسکن مهر و حدود ۴ هکتار نیز برای ساخت خانه‌های سازمانی از مدار تولید خارج شود.

در دو سال گذشته تلاش‌هایی برای احیای دوباره این کارخانه قدیمی انجام شد مسئولان این کارخانه مجوز تاسیس تراورس بتنی را دریافت کردند تا بخشی از تراورس سوزن رجا از کارخانه شیرگاه تامین شود و با اداره کل راه آهن تهران، اراک واصفهان قرارداد بستند تا پنج هزار اصله تراورس تولید و تحویل دهند، اما با توجه به ممنوعیت برداشت چوب از جنگل، آن‌ها باید برای تولید تراروس، چوب‌های مورد نیاز را از روسیه وارد یا از زراعت چوب تامین می‌کردند که همه این‌ها سبب تحمیل هزینه‌های زیادی به این واحد صنعتی شد تا کارخانه تولید تراورس چوبی که قدمتی به اندازه راه آهن شمال دارد دچار مشکلات جدی شود

مهلت دو ماهه برای ارائه طرح توجیه پذیر اقتصادی
سید محمود حسینی پور استاندار مازندران در سفر به شهرستان سوادکوه شمالی پس از حضور در کارخانه اشباع تراورس در شیرگاه گفت: ۹۵ درصد این شرکت دولتی بوده اما طبق بررسی‌ها و اظهارات اعضای هیات مدیره، این شرکت از سال ۱۳۹۲ تاکنون زیان‌ده است.

او با بیان اینکه راه آهن در سال‌های اخیر به این کارخانه بی توجهی کرده اند، افزود: مسوولان محلی موافق تولید و بکارگیری جوانان این منطقه در کارخانه هستند و مجلس و دولت نیز کمک‌هایی به این مجموعه برای از سرگیری فعالیت کرده است.

استاندار مازندران ادامه داد: بر اساس قانون و مصوبه مولد سازی دارایی‌های دولت، این گونه شرکت‌ها باید واگذار شوند و اختیار این کار نیز به استانداران محول شده است.

حسینی پور با اشاره به بیکاری جوانان در منطقه سوادکوه و ارزش حدود ۲ هزار میلیارد تومان این شرکت زیان ده، گفت: منطقی نیست که این مجموعه همچنان مورد بی توجهی قرار بگیرد با واگذاری و فروش این مجموعه که اکنون هفت و نیم هکتار مساحت دارد می‌توان حداقل یکهزار شغل ایجاد کرد.

استاندار مازندران به مسوولان این شرکت دو ماه مهلت داد تا طرح توسعه و سرمایه گذاری برای ازسرگیری فعالیت را ارائه دهند.

حسینی پور گفت: این واحد صنعتی برای پیدا کردن سرمایه گذار بخش خصوصی باید بیشتر تلاش کند و اگر تا دو ماه آینده طرح توجیه پذیری ارایه نکنند این مجموعه در قالب طرح مولد سازی به مزایده و فروش گذاشته خواهد شد.

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۱۰
در انتظار بررسی: ۰
Iran (Islamic Republic of)
ایرانیومU-238.03
۱۸:۲۶ ۲۶ خرداد ۱۴۰۲
کارخانه کشتی سازی که از آن در می آید. تفریحی نظامی ماهیگیری همه جور کشتی سازی. با اندکی تغییر کاربری.
Iran (Islamic Republic of)
ایرانیومU-238.03
۱۸:۲۳ ۲۶ خرداد ۱۴۰۲
تغییر کاربری بدهید تبدیلش کنید به کارخانه اسلحه سازی. رونق می گیرد.
Iran (Islamic Republic of)
007
۱۵:۲۸ ۲۶ خرداد ۱۴۰۲
سه طرح پیشنهاد میدم ، یکی تولید کانتینر هست که در ایران نیست ، دوم تولید سنگ مصنوعی صادراتی هست .
کارخانه اسقاط خودرو.
مدیریت کارخانه را به من بدهید ، سر شش ماه به سود می‌رسونم .
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۳:۵۸ ۲۶ خرداد ۱۴۰۲
۹۰ درصد کارخونه های دولتی و نهادهای ایران زیان‌ده هستن
از ایران خودرو و سایپا بگیرین تا مابقی جاها
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۳:۱۹ ۲۶ خرداد ۱۴۰۲
اگر این کارخانه به فعالیت خود مثل قبل ادامه بده باز زیان ده هست اما زیان خود را به جنگل و منابع طبیعی همه ملت تحمیل می کنه پس بهتر که یا تطیل بشه یا تغییر خط تولید بده ، داستان این هم مثل خودرو ساز ها هست که هزینه ادامه فعالیت آنها را جانهای مردم در جاده ها و خسارات مالی فراوان می دهد فقط با توحیه اشتغال ۵۰۰ هزار نفر
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۳:۰۸ ۲۶ خرداد ۱۴۰۲
میتونه تغییر کاربری و تغییر در تولیداتش بده مثلا تبدیل به صنایع چوب بشه و میز و مبل تولید کنه
Iran (Islamic Republic of)
مجید
۱۲:۲۱ ۲۶ خرداد ۱۴۰۲
با این تفاصیل این کارخانه باید جمع شود به نظر من میشه این کارخانه تغییر در تولید داشته باشه مثلا به جای تراورس که چوب زیادی میخواهد ام دی اف که از سرشاخه های درختان درست میشود و بازار آن دائمی هست استفاده کرد و کارخانه را با سود بسیار بیشتر و استفاده از چوب بسیار کمتر دوباره احیا کرد منتها سرمایه گذار لازم داره
Iran (Islamic Republic of)
ایرانی
۱۱:۱۷ ۲۶ خرداد ۱۴۰۲
این خودش بهترین کاره .اگه قراره با ازبین بردن سرمایه ملی یک کار پابرجا بمونه همین بهتر که تعطیل بشه .امروزه با شن وماسه وسیمان چیزی که به وفور در طبیعت یافت میشود میتوان ریل بند درست کرد چه نیازی به تراورز چوبی هستش وقطع درختان وازبین بردن سرمایه ملی؟؟؟؟ استفاده از چوب به عنوان ریل بند تفکر دو قرن پیش بود...
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۰:۲۸ ۲۶ خرداد ۱۴۰۲
بدرد نمیخوره چوب جنگل قطع میشه
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۰:۲۱ ۲۶ خرداد ۱۴۰۲
سوال من اینه که چرا بخش خصوصی که می تونه با هزینه خیلی پایین تر کارخونه رو بخره بعد سرمایه گذاری کنه باید بدون خرید فقط بیاد سرمایه گذاری کنه؟