چهارمین جلسه از کارگاه «خلق ایده، ساخت فیلمنامه»با حضور علی اکبر قاضی نظام در موزه سینما برگزار شد. در ابتدای جلسه قاضی نظام در باره نحوه نگارش اصولی فیلمنامه توضیح داد.

او گفت: هنر باید زیبا و متعالی بیان شود نه اینکه زیبا و متعالی باشد. صحنه را تغییر مکان و گذشت زمان ایجاد می‌کند صحنه قسمتی از داستان است که مکان ثابت وژمان پیوسته باشد. از نظر زمانی باید دوجانبه را در سینما در نظر بگیریم یعنی گذشت زمان در جریان صحنه وگذشت زمان بین دوصحنه.

قاصی نظام  با بیان اینکه فیلمنامه به مثابه یک تحقیق می ماند، افزود:  همچنان که در تحقیق محقق فرضیه ای را دارد که در پایان اثبات یا نفی می شود در فیلمنامه، فیلمنامه نویس نیز یک بن اندیشه دارد که در صدد اثبات آن است.

وی ادامه داد: ایجاز در نگارش طرح و صحنه ها و سکانس ها  و نهایتا فیلمنامه و دیالوگ نویسی بسیار مهم است. تا زمانی که می توانیم با تصویر حرف بزنیم و شخصیت های خود را معرفی کنیم باید از دیالوگ نویسی پرهیز  کنیم. باید توجه داشت که نقطه شروع فیلمنامه آشفتگی است و نقطه پایان فیلمنامه تعدیل است.

در پایان قاضی نظام به همراه دانشجویان از موزه سینما بازدید کردند و دانشجویان با تاریخ سینمای ایران وسایل و ابزار فیلمبرداری وصدابر داری وتدوین آشنا گردیدند و کارشناس موزه در رابطه با تاریخ سینما توضیحات جامعی به دانشجویان ارائه کردند و به اتفاق فیلم کوتاه درباره ورود سینما به ایران را دیدند.