شهید لال محمد سپاهیان به همراه ۳۲ نفر از نیرو‌های انتظامی سراوان ۲۷ اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۶۰ در درگیری با عوامل گروهک تروریستی که خود را "خلق بلوچ" می‌نامیدند به فیض شهادت نائل آمد.

این شهید گرانقدر از نظامیان قبل از انقلاب و در واقع از یاران صدیق و شجاع امام (ره) در لباس نظام بود؛ وی از مرتبطین با شهید اندرزگو بود که به وسیله برخی از دوستان انقلابی خود در مشهد با شهید اندرزگو آشنا شده و بعد‌ها این ارتباط در زاهدان و زابل نیز منجر به همکاری آن دو شده بود.

فعالیت‌ها و شجاعت شهید سپاهیان قبل و پس از پیروزی انقلاب زبانزد است؛ وی پیش از پیروزی انقلاب، تلاش و ایثار زیادی کرد و بدون توجه به تهدیدات مزدوران دشمن و رژیم با نهاد‌های انقلابی همکاری می‌کرد و در این راه ترسی نداشت و پس از پیروزی انقلاب نیز با وجود اینکه خود در ژاندارمری وقت خدمت می‌کرد، از افرادی بود که سپاه را در منطقه مرزی سراوان مستقر کرد و مردم منطقه را برای همکاری با سپاه جذب می‌کرد و به همین جهت بسیاری از مردم وی را شهید سپاه پاسداران متصور می‌کنند.

در اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۶۰ عوامل تروریستی گروهک ضدانقلاب "خلق بلوچ" یکی از روحانیون انقلابی و سرشناس شهرستان سراوان را در خانه‌اش جلوی چشمان خانواده به شکل وحشیانه‌ای با شلیک بیش از ۳۰ گلوله ترور کردند.

اکیپی از نیرو‌های انتظامی سراوان به همراه گروهی از نیرو‌های سپاه ماموریت دستگیری و تعقیب عوامل این جنایت را بر عهده گرفتند که در منطقه "کوه سفید" از توابع "گشت" سراوان با آن‌ها درگیر شدند و درآتش سنگین ضدانقلاب ۳۳ نفر از مأموران مظلومانه به شهادت رسیدند.

تروریست‌های وحشی حتی به پیکر بی‌جان شهید و یاران همراهش هم رحم نکردند و پس از شلیک تیر خلاص، پیکر مطهرشان را به آتش کشیدند. شهادت این شهید و همرزمانش تنها نمونه‌ای از تاریخ دیده نشده و پر‌افتخار ایثار و از خودگذشتگی مردم جنوب شرق ایران اسلامی است.

شهید سپاهیان و دیگر همرزمانش با فداکاری و از جان گذشتگی خود برای مردم استان سیستان و بلوچستان و برای انقلاب و اسلام ناب محمدی (ص) درشب میلاد امام علی (ع) برگ زرینی در دفتر تاریخ شده و در آستانه روز پدر، پدران آسمانی این مرز و بوم شدند.