والیبال ایران در شرایط عادی، سال بسیار سختی را پیش رو دارد. لیگ ملت‌های ۲۰۲۳، بازی‌های آسیایی، مسابقات قهرمانی آسیا و مسابقات انتخابی المپیک، میادینی هستند که مردان والیبال ایران باید در تک تک آن‌ها با تمام قدرت حضور پیدا کنند و هیچکدام قابل چشم‌پوشی نیستند.

لیگ ملت ها، تورنمنتی دو منظوره برای تیم ملی والیبال است که هم فرصتی برای آماده‌سازی تیم و هم لازمه حفظ و ارتقاء جایگاه ایران در رنکینگ جهانی است. شرکت در چنین تورنمنت با پرستیژی، آرزوی بسیاری از تیم‌هاست که البته مقدمات حضور در آن نیز، کار ساده‌ای به ویژه برای تیم ملی ایران نیست.

گرفتن ویزا، هزینه‌های سفر و سفارت، مشکلاتی نیست که برای هر فدراسیونی در ایران، قابل حل و فصل باشد. تخصیص بودجه و یافتن منابع مالی مطمئن برای تامین هزینه‌های سفر نیز دغدغه نخست هر رئیس فدراسیونی است. به طور خلاصه و در حالت کلی، هر رئیسی که با خودش پول بیاورد در گروه مدیران موفق ورزشی قرار خواهد گرفت.

فدراسیون در این سال‌ها، برای اعزام تیم‌های رده‌های سنی به تورنمنت‌های مختلفی تامین بودجه کرده است. امسال، اما قضیه، سخت‌تر شده و علاوه بر تامین مالی، آمریکا و هلند هم در دادن ویزا به کاروان ایران، کارشکنی کرده‌اند. آمریکایی‌ها به امین اسماعیل‌نژاد، ستاره تیم ملی ویزا نداده‌اند و شینگن‌های هلندی هم یک ماهه صادر شده است. یعنی اگر تیم ملی مثل سال گذشته به مرحله نهایی VNL برسد، کاروان ایران برای حضور در لهستان، باید دوباره روند گرفتن ویزا را طی کند. خلاصه کار به جایی رسید که فدراسیون والیبال ایران، خروج از لیگ ملت‌ها را در بین گزینه‌های خود قرار داده و به فدراسیون جهانی اعلام کرده، تهران به جای آناهایم، میزبان مسابقات باشد.

در شرایطی که انجام بی‌نقص امور اداری مربوط به سفرها، نقشی حیاتی در مهیا شدن تیم برای شرکت در مسابقات دارد، حالت ایده‌آل برای فدراسیون‌ها این است که تمرکزشان روی مسائل فنی و اداری بوده و خیالشان از جانب مسائل مالی، راحت باشد، اما با جدیت می‌توان گفت که برای هیچ فدراسیونی، چنین حالتی هیچگاه وجود نداشته؛ حتی والیبالی که مدعی است به بودجه دولتی نیازی ندارد.

حمایت‌های وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک از فدراسیون‌های ورزشی برای آن‌ها لازم و از طرفی مایه دلگرمی است. در واقع فدراسیون‌ها انتظار دارند نهاد‌های متولی ورزش قهرمانی با تامین بودجه لازم، دغدغه‌های مالی آن‌ها را بر طرف کنند تا تمرکزشان روی مسائل فنی باشد. انتظار ورزش‌های گروهی مثل والیبال که در ۱۰ سال گذشته، عامل اصلی ایجاد نشاط اجتماعی بوده است در این بین، بیشتر و منطقی است که حمایت بیشتری از آن‌ها صورت گیرد.

تسنیم