چند وقتی است که گوجه سبز این میوه خوشمزه و مفید به بازار آمده است و مرهمی بر دل بی‌قراران این میوه خوش رنگ و لعاب و دلبر شده است. هرچه نباشد دوستداران این کوچولوی خوشمزه، بزرگ و کوچک نمی‌شناسد و کمتری کسی را پیدا می‌کنید که آن را دوست نداشته باشد. بلکه برعکس عاشقان زیادی هستند که یکسال برای این میوه فسقلی صبر می‌کنند و اولین گاز از گوجه سبز در سطر اولین رویا‌های شیرین شان قرار دارد!

فارغ از مزایایی که این میوه خوشمزه دارد، امروز در صددیم که یک خورش جانانه با این میوه دلبر برایتان تدارک ببینیم تا هم روحتان در یک سفر هوایی کم هزینه سری به خطه شمال بزند و هم جسم تان سرحال و مسرور شود. 

 این میوه سازگار به وقتش خاکی هم می‌شود! 

 خورش گوجه سبز یا به قول بعضی‌ها آلوچه یکی از خورش‌های خوشمزه و لذیذی است که به خاطر داشتن گوجه سبز، طعم ترش و ملسی دارد و همین میوه کوچک چنان طعم بی‌نظیری به آن می‌بخشد که نیاز به چاشنی دیگری ندارد. انتخاب همنشین این خورش برعهده خودتان است. این میوه ریزه میزه به قدری با حُجب و حیاست که اصلا «نه» توی کارش نیست و با هرچیزی زود سازگار است. هم می‌تواند خیلی پرخرج و پر فیس و افاده باشد و با گوشت قرمز گوساله یا گوسفند و گوشت مرغ هم کاسه شود هم می‌تواند خیلی خاکی باشد و با بادمجان و غوره و کرفس و اسفناج کنار بیاید. 

بیشتربخوانید

• ۸ فوت کوزه‌گری برای خوشمزه شدن باقالی پلو

 بشنوید از یک میوه با قدمتی دو هزار ساله! 

گوجه سبز قدمتی دو هزارساله دارد، طبق نوشته‌های قدیمی، چینی‌ها نخستین کسانی بودند که به کشت درخت این میوه پوست نازک سبز آبدار اقدام کردند. اگر آب دهان‌تان به راه افتاده است باید بگوییم که این میوه تاریخی تنها مصرف خوراکی نداشته و بسیاری برای درمان انواع بیماری نیز کاربرد دارد. نتایج تحقیقات پژوهشگران گواه بر این است که گوجه سبز غنی از ویتامین C، اسید مالیک، اسید سیتریک است. اما حواستان باشد در مصرف این میوه زیاده روی نکنید چراکه مصرف زیاده از حد این میوه دلبر باعث نفخ معده می‌شود. 

خورش گوجه سبز بخوریم یا خجالت؟

برای تهیه خورش گوجه سبز که پیشانی مازنی‌های عزیز است، مواد زیادی لازم ندارید. ابتدا باید ببینید می‌خواهید این خورش را برای چه مجلسی سرو کنید؛ آیا این غذا برای یک ظهر بهاری تابستانه است که آقای همسر در منزل نیست و معمولا خانم‌ها بدون همسرشان میلشان به غذا نمی‌رود یا نه برای یک ضیافت جمعه که جمع خانواده جمع است و وقت هنرنمایی خانم خانه و خجالت دادن اهل خانه با دست پخت بانوی آشپزخانه است؟! نگران نباشید برای هر دوی این وعده‌ها برایتان آپشن‌هایی تدارک دیده‌ایم.

به به خورش گوجه سبز/ این معجون برای مادران شیرده، معجزه می‌کند! 

برای تهیه خورش گوجه سبز چند مواد اولیه پای ثابت آن است: گوجه سبز، نعنا، جعفری، روغن، فلفل، نمک و زردچوبه و پیاز. همین. البته اگر خواستید خورشتان شیرین‌تر یا ترش باشد به انتخاب خودتان شکر یا آبلیمو هم در لیست موادتان بگذارید. بقیه مواد آن دل‌بخواهی است و بسته به ضیافتی که برایش نقشه کشیده‌اید آن را به خورش‌تان دعوت می‌کنید. این مواد می‌تواند گوشت خورشتی، گوشت چرخ کرده، مرغ به تکه‌های دل‌خواه یا بادمجان، کدو، کرفس و غوره باشد. 

تا زمان مشخص شدن ماهیت ضیافتتان و تصمیم گیری برای اینکه یک مهمانی معمولی و خودمانی باشد یا یک میهمانی همه چیز تمام؛ یک پیاز را پوست کنده و نگینی خرد کنید و در قابلمه کوچکی با مقداری روغن تفت دهید. تا وقتی پیاز کمی نرم شود وقت دارید که تصمیم نهایی‌تان را به عرض جناب پیاز در حال طلایی شدن برسانید، بسته به انتخاب‌تان گوشت، مرغ یا بادمجان یا.. را افزوده و تفت دهید. بعداز تفت دادن گوشت، یا مرغ یا بادمجان کبابی یا سرخ کرده مقداری زردچوبه و فلفل به آن اضافه می‌کنیم و ۲ الی ۳ لیوان آب می‌ریزیم تا خوب بپزد. 

برای تزیین و خوشمزه‌تر شدن خورشت، می‌توانید مقداری نعنا داغ آماده کرده و در آخر به خورش اضافه کنید.

در این فاصله، نعنا و جعفری را پاک کرده و خیلی ریز خرد می‌کنیم. سپس در یک تابه مقداری روغن می‌ریزیم و سبزی خرد شده را بعد از شستن، در تابه تفت می‌دهیم تا سرخ شود. بعد از نیم ساعت سبزی سرخ شده را به قابلمه اول اضافه می‌کنیم و مقداری هم نمک می‌ریزیم، در آن را می‌گذاریم تا خورشت به مدت ۳۰ الی ۴۵ دقیقه بپزد و به خوبی جا بیفتد. حتما می‌پرسید پس گوجه سبز این خورش کجاست؟ نگران نباشید اکنون وقت اضافه کردن گوجه سبزهاست. گوجه سبز‌های شسته شده را هم یک ربع تا بیست دقیقه آخر به خورشت اضافه می‌کنیم تا با حرارت ملایم خورش جا بیفتد. چون اگر زودتر بریزید له می‌شود. 

برای تزیین و خوشمزه‌تر شدن خورشت، می‌توانید مقداری نعنا داغ آماده کرده و در آخر به خورش اضافه کنید.

یک سال چشم انتظاری که به اندازه ده سال است! 

شرط می‌بندیم که بعد از خوردن این خورش دلبر دلتان برایش تنگ می‌شود و در پاییز و زمستان چشم انتظار رسیدن بهار و تابستان می‌مانید تا حتی اگر شده یک بار دیگر طعم بهشتی آن را بچشید، اگر از دوستداران گوجه سبز باشید، می‌دانید که چشم انتظاری برای این میوه پرخاصیت و خوشمزه یک سال به اندازه ده سال طول می‌کشد! اما برای اینکه زیاد چشم انتظاری نکشید می‌توانید گوجه‌ها را در فریزر بگذارید و برای زمستان فریز کنید تا در زمستان هم این خورشت خوشمزه را درست کنید. اما حواستان باشد در خوردن این میوه خوشمزه فسقلی زیاده روی نکنید.

منبع: روزنامه همشهری