حسین کیهانی دونده کشورمان  و دارنده مدال طلای بازی‌های آسیایی درباره بازگشت خود به میادین ورزشی بعد از پایان محرومیتش اظهار کرد: مسابقات جایزه بزرگ دوومیدانی کیفیت پایینی داشت، اما من توانستم نفر اول شوم. البته من هم در تهران ویروس گرفتم و به همین دلیل موقع مسابقه انرژی لازم را نداشتم. متاسفانه در این سالیان اخیر دوومیدانی به سمت نابودی پیش رفته و در همین ماده‌ای که خودم هستم یعنی ۳ هزار متر با مانع تنها نفرات معدودی حضور دارند و این نشان می‌دهد پشتوانه‌سازی خوبی در این رشته صورت نگرفته است. من تنها و بدون نفر دیگری در بزرگسالان با چند نفر دیگر مسابقه دادم باز همین که از مقام قهرمانی خودم در ایران دفاع کردم برایم جای خوشحالی دارد.

او افزود: البته مسابقات جایزه بزرگ شکل دعوتی از طرف فدراسیون دوومیدانی بود و به همین دلیل هم سطح بالایی نداشت. یکسری از دوومیدانی‌کاران هم برای حضور در مسابقات کارگران کشور به بوشهر رفته بودند.

دارنده مدال طلای بازی‌های آسیایی گفت: در این چهار سال اخیر خیلی به من سخت گذشت، زیرا اجازه تمرین کردن نداشتم و به تازگی از پاییز سال گذشته تمریناتم را آغاز کرده‌ام. باز خداراشکر راضی هستم که دوباره به میادین بازگشتم. از خوش‌شانسی من بود که در این چند سال اخیر مسابقه خاصی در سطح بین‌المللی به دلیل پاندمی کرونا برگزار نشد. از خدا می‌خواستم تا بازی‌های آسیایی برای یک سال به تعویق بیفتد که خداراشکر این اتفاق نیز رخ داد. اگر سال قبل این رویداد برگزار می‌شد چند ماهی کم داشتم تا بتوانم در این مسابقات شرکت کنم، اما خدا به ندای دلم گوش کرد و مسابقات به سال جاری موکول شد، تا محکم‌تر از قبل ادامه بدهم.

با کفش پاره نفر اول شدم

کیهانی عنوان کرد: من اضافه وزن ندارم و با تمرین کردن وزن بدنم هم درست می‌شود. به هر حال باید خیلی جوانب دیگر هم در نظر گرفت، زیرا در کشور ما ورزشکاران همین هستند و تغییر زیادی نکرده‌اند. اما بر عکس کشور‌های دیگر مانند ژاپن، قطر، هندوستان، بحرین، عربستان و سایرین در بهترین کمپ‌های تمرینی دنیا در حال تمرین کردن هستند، اما آن وقت خود من با کفش‌های پاره در حال دویدن هستم. این مسئله خنده‌دار است، زیرا در کشورمان ابتدایی‌ترین مورد برای یک دونده داشتن کفش مناسب است که من با این مشکل مواجه هستم، به نوعی اگر بخواهیم با دغدغه کفش مواجه شویم خیلی خنده‌دار است.

مجبوریم با کمبود‌های جامعه بسوزیم و بسازیم

او تصریح کرد: با این حال بدون توجه به مشکلات به جنگ کشور‌های دیگر می‌رویم تا بتوانیم بهترین عناوین کسب کنیم. هر چه نباشد خود ما صفر تا صد شرایط کشور ایران را پذیرفته‌ایم، به هر حالمجبوریم بسوزیم و بسازیم.

داوری فردی دلسوز برای جامعه دوومیدانی است

دارنده مدال طلای مسابقات قهرمانی آسیا درباره اینکه نظرش درباره حضور افشین داوری چیست، اظهار کرد: خوشحالیم، زیرا شخص افشین داوری با این رشته چندان غریبه نیست و چهار سالی را به عنوان رئیس فدراسیون تجربه کرده و برای این رشته زحمت فراوانی کشیده که خودش یک غنیمت بزرگ برای ما ورزشکاران به حساب می‌آید. قطعا برای این رشته هم فردی دلسوز است. جا دارد یک تشکر ویژه هم از هاشم صیامی داشته باشم، زیرا تا زمانی که در پشت میز ریاست حضور داشت از هیچ چیزی برای پیشرفت این رشته دریغ نکرد. با ورزشکاران خیلی رفیق بود و برای او در ادامه مسیر زندگی‌اش آرزوی موفقیت دارم.

مبالغی که دوومیدانی‌کاران دریافت می‌کنند خنده‌دار است

کیهانی درباره اینکه چه درخواستی از وزیر ورزش دارد، گفت: خواسته من از وزیر ورزش شخصی نیست و برای تمام جامعه دوومیدانی است. نکته دیگر اینکه بالاخره خودش الگوی بسیاری از ما ورزشکاران در گذشته بوده است. درخواست من او از این است که در کنار داشتن یک لیگ پویا شاهد حضور حامیان مالی هم در لیگ باشیم. متاسفانه مبالغی که دریافت می‌کنیم خنده‌دار است. این مبالغ آنقدر پایین است که اگر دوومیدانی‌کاران نیایند و مسابقه بدهند بسیار سنگین‌تر هستند. تمام ورزشکاران این رشته از قشر ضعیف جامعه هستند و نیاز است یک قراردادی منعقد کنند که با دریافت آن پول زندگی‌شان دچار تغییر تحول شود.

باغیرتی‌ترین دوومیدانی‌ها ایرانی‌ها هستند 

او درباره اینکه فکر می‌کند در بازی‌های آسیایی موفق به کسب چند مدال شویم، عنوان کرد: قابل پیش‌بینی نیست به چند مدال برسیم، زیرا کشور‌های دیگر هم به شکل خوبی در حال حرکت به سمت جلو هستند. مسئله دیگر این است که باید توجهات به رشته اول المپیک از سنین پایه صورت بگیرد که این امر در کشور ما چندان مورد توجه نیست بر عکس کشور‌های دیگر که مسئولان آن‌ها احترام زیادی برای دوومیدانی‌کاران خودشان قائل هستند. اگر مدالی هم به دست بیاید از روی غیرت سرپرست فدراسیون و خود ورزشکاران است که این مدال کسب شده است. همواره عنوان کرده‌ام تنها غیرتی‌ترین دوومیدانی‌کاران در میان تمام کشور‌ها معطوف به ما ایرانی‌ها است. حتی رئیس دوومیدانی امارات همیشه آرزو داشت چند شیر بچه ایرانی در آنجا بودند تا با حضور در بهترین کمپ‌های تمرینی آفریقا بتوانند به مدال‌های برسند.