مرحوم آیتالله احمد مجتهدی تهرانی در سخنرانی با موضوع مذمت گناه اظهار داشت: عیب کار ما این است که موش دزد داریم. انبار گندم داریم و مدام گندم میریزیم، اما موش آنها را میدزد.
صاحب مغازه تازه فهمید که دکان موش دارد
وی با اشاره به اینکه چند سال پیش شنیدم فردی در بازار بقالی داشت، سبدها را پُر از تخممرغ میکرد، اما صبح که میآمد میدید، تخم مرغها نیست. تخممرغها را دزیده بودند، اما کسی به مغازه نیامده بود. یک شب در دکان خوابید تا ماجرا را بفهمد؛ چون اگر آدم برای دزدی آمده بود، باید قفلها را میشکست.
مجتهدی تهرانی گفت: او شب در مغازه خوابید و بعد از مدتی دید صدایی میآید. او دید یک موش آمد و یک تخممرغ را بغل کرد. یک موش دیگر آمد و دست او را گرفت. همینطور ۱۰ موش آمدند و باهم دستها را قلاب کردند تا به سقف بازار رسیدند. سقف بازار در قدیم سوراخ بود. تخممرغها را با این شیوه میدزدیدند. صاحب مغازه تازه فهمید که دکانش، موش دارد. حالا مدام تخممرغ بخرد و در سبد بریزد، زمانی که موش باشد، آن را میدزد.
ثوابهای ما کجاست؟
این استاد اخلاق با بیان اینکه همانطور که موش گندم و تخم مرغ را میبرد، گناه هم عبادات ما را از بین میبرد، گفت: گاهی افراد میگویند که فلان عبادت چقدر ثواب دارد، اما ثوابدان آنها سوراخ است. باید دعا کنیم که ثوابدان ما سوراخ نباشد، چون ثواب کارها از بین میرود.
وی افزود: برخی میگویند در مفاتیح نوشته است که فلان عمل چقدر ثواب دارد، ما انجام دادیم، اما چرا نورانی نشدیم؟ ثوابهای ما کجاست؟ چرا برای نماز صبح ما باید بیدار کنند؟ چرا خودمان نور نداریم؟
زمانی که بینور و بیدرد فحش بود
مجتهدی تهرانی با بیان اینکه در گذشته افراد متدین اگر میخواستند فحش و ناسزا بدهند، میگفتند بروای بینور! بینور در قدیم فحش بود، گفت: افراد لات فحش بد میدادند، اما افراد حسابی میگفتند بروای بینور یا بروای بیدرد. اینها فحش بود.
این استاد اخلاق گفت: شاعر میگوید: گر نه موشی دزد در انبار ماست/ گندم اعمال چل ساله کجاست/ اولای جان دفع شر موش کن/وانگه آن در جمع گندم جوش کن. اول اخلاق رذیله را ببرید تا اعمال عبادیات اثر کند.
صوت این سخنرانی را اینجا بشنوید: