دانشمندان پدیده‌ای را در فضا مشاهده کرده‌اند که بیش‌ازحد نور دارد و طبق قاعده باید متلاشی شود، اما چنین اتفاقی نیفتاده و یکی از قوانین فیزیک را زیر پا گذاشته است. این پدیده در گروه اشیایی قرار می‌گیرد که ULX نام دارند و روشنایی آن‌ها معمولاً حدود ۱۰ میلیون برابر خورشید ما است.

محققان به‌تازگی با آرایه تلسکوپ طیف‌سنجی هسته‌ای (NuSTAR) که به بررسی پرتو‌های پرانرژی جهان می‌پردازد، تأیید کرده‌اند که یک منبع پرتوی ایکس فوق‌روشن به نام M۸۲ X-۲ بدون‌شک بیشتر از حد قابل‌قبول انرژی و نور متساعد می‌کند.

هرچند نظریه‌ها حاکی از آن بود که ما به‌خاطر نوعی توهم اپتیکال تصور می‌کنیم که این منابع بیش‌از‌حد نورانی هستند، اما این قضیه درباره M۸۲ X-۲ صدق نمی‌کند.

اخترشناسان باور داشتند که ULX‌ها سیاه‌چاله هستند، اما M۸۲ X-۲ یک ستاره نوترونی است. ستاره‌های نوترونی باقی‌مانده ستاره‌هایی مثل خورشید هستند. این ستاره‌ها چنان چگالی بالایی دارند که گرانش در سطحشان حدود ۱۰۰ تریلیون برابر زمین است. درنتیجه، هر چیزی که توسط آن‌ها جذب شود و در سطح ستاره سقوط کند، اثری انفجاری به‌وجود خواهد آورد.

اکنون محققان دریافته‌اند که M۸۲ X-۲ سالانه حدود ۱.۵ برابر حجم زمین ماده مصرف می‌کند و زمانی که این مواد به سطح این ستاره برخورد می‌کنند، روشنایی‌های بزرگی به‌وجود می‌آیند که منجمان قادر به دیدن آن‌ها هستند.

پژوهشگران باور دارند که این یافته‌ها می‌تواند سازوکار‌های ناقض قوانین فیزیک در M۸۲ X-۲ را توضیح دهد. ایده آن‌ها این است که میدان مغناطیسی شدید در این ستاره نوترونی شکل اتم‌ها را تغییر می‌دهد و سبب می‌شود تا این ستاره بتواند با وجود روشن‌شدن مداوم، یکپارچگی خود را حفظ کند.

متیو باچتی، اخترفیزیک‌دان رصدخانه نجومی Cagliari گفت: این مشاهدات اجازه می‌دهند اثرات این میدان‌های مغناطیسی فوق‌العاده قوی را که هرگز نمی‌توانیم با فناوری‌های فعلی در زمین بازآفرینی کنیم، ببینیم. زیبایی نجوم همین است؛ نمی‌توانیم آزمایش‌هایی ترتیب دهیم تا به‌سرعت به جواب برسیم، بنابراین باید صبر کنیم تا جهان اسرار خود را به ما نشان دهد.

منبع:ناسا