هشتگی که با حمایت کامل رسانه‌های معاند ایجاد شد و می‌خواست بگوید ایرانی‌ها به کسانی که به زبان مادری حرف می‌زنند، ظلم و ستم کرده و زبان فارسی را به آن‌ها تحمیل کرده‌اند.

این ماجرا بعد از انتشار لینک کارزاری توییتری با عنوان رنج به دلیل زبان مادری با هشتگ #منوفارسی در یکی از رسانه‌های خارجی شدت گرفت.

رسانه‌ای که شاید نمی‌دانست زبان رسمی کشوری را مورد هدف قرار داده که شاعران بزرگی برای حفظش از جان مایه گذاشتند.

حتی تصور آن را هم نمی‌کردند که این هشتگ، تبدیل به فرصتی شود که همه اقوام ایرانی، ناگهان از خاطرات شیرینی که به زبان بومی خود سخن گفته بودند و هیچ ظلم و ستمی به آن‌ها نشده بود، بگویند.

شکست پروژه و امدادرسانی رسانه‌ی ملکه

برای زنده نگه‌داشتن این فتنه باید رسانه‌ی ملکه به دادشان برسد؛ بی بی سی فارسی برنامه‌های مختلفی می‌گذارد که شاید پروژه ضعیف کردن زبان فارسی، به این راحتی شکست نخورد.

ابراهیم خدایار، رئیس انجمن علمی نقد ادبی ایران و دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت مدرس در پی این ماجرا می‌گوید: چند روز پیش بی‌بی‌سی فارسی در اقدامی ناشیانه به زبان فارسی هجمه‌ای بی‌شرمانه را آغاز کرد. این تهاجم را به‌هیچ رو نمی‌توان و نباید از روی دلسوزی به زبان‌های بومی و محلی دانست بلکه باید آن را ناشی از جهل گردانندگان این شبکه و نفرت برخاسته از آن به قدرتِ وحدت‌آفرین این زبان در ایجاد همبستگی اجتماعی در فلات ایران و آریایی‌تباران در سراسر منطقه تعبیر کرد.

فارسی، زبانی وحدت آفرین

این رسانه‌ها یادشان رفته بود که زبان فارسی در جهان با رباعیات خیام، مثنوی جلال‌الدین، اثار فردوسی و سعدی، دیوان حافظ و آثار نظامی گنجوی همچون پنج گنج، مخزن اسرار، خسرو شیرین، لیلی مجنون و هفت پیکر شناخته می‌شود.

یادشان رفته بود که قرن‌هاست اقوام ایرانی در شکل‌گیری زبان مشترک فارسی مشارکت دارند و هیچ قومی بر دیگری، در ساختن امواج این دریای بزرگ برتری ندارد.

آن‌ها همچنین شاعران برجسته‌ای را که برای زبان فارسی همه کار کردند تا قدرتمند و قوی بماند، از یاد برده بودند!

حالا باغستان زبان فارسی که نظامی گنجوی با عصاره‌ی جانش برای ما آباد کرده، دستاویزی شده تا در مواقع حمله به این زبان غنی، از آن استفاده کنیم تا دستخوش تغییر و انحراف نشود.

فارسی، زبانی ریشه‌دار

اسماعیل آذر، پژوهشگر و مدرس زبان و ادبیات فارسی در این‌باره می‌گوید: زبان فارسی میراث فرهنگی ماست و اگر این میراث، ضربه بخورد، مصیبت‌های بزرگی را برای مردم ایران در پی خواهد داشت.

این مدرس زبان و ادبیات فارسی همچنین گفت: زبان مادری ما فارسی است و اقوام فراوانی داریم و هر قومی نیز زبان و لهجه خودش را دارد و ما برای آن‌ها احترام فراوان قائل هستیم و باید در برابر هر چیزی که حرمت زبان فارسی را بشکند، یا هر چیزی که در تخفیف و تحقیر زبان فارسی از دیگری استشمام می‌شود، محکم بایستیم.

زبانی که با وجود شاعرانی همچون نظامی گنجوی، گنج‌های زیادی در آن وجود دارد و مخزنِ اسرار و راز‌های زیادیست و همچنین عاشقانه‌های خسرو و شیرین، و لیلی و مجنون را در اوج زیبایی و درس‌آموزی به قوم ریشه‌دارش تقدیم کرده است.

اشعار شعرا، سپر بلایی برای زبان فارسی

نظامی که نظم دَری کار اوست
دَری نظم کردن سزاوار اوست
دل دوستان بدو نور باد                           
وز او دیدۀ دشمنان دور باد

در این گزارش به بهانه‌ی روز گرامیداشت حکیم نظامی گنجوی به بررسی هشتگ 《مَنو فارسی》پرداخته شد و باید گفت این زبان کهن و چندهزار ساله آنقدر غنی هست که این چنین هجمه‌ها، خدشه‌ای بر پیکر‌ه‌ی قدرتمند آن وارد نمی‌کند چرا که هفت‌پیکر نظامی گنجوی، یکی از سپر‌های رفع و دفع حملات است.

حالا این شاعر حکیم قرن ششم، در شهر گنجه‌ی کشور آذربایجان آرام گرفته است؛ شهری که تمام عمرش را در آن زیست و بالید. شهری که در پی پیمان گلستان از ایران جدا شد، اما باید گفت نظامی گنجوی را با هیچ عهد و ناعهدی و حربه‌ای نمی‌توان از تاریخ این سرزمین جدا کرد و این را خود به زیبایی سرودست:

همه عالم تنست و ایران دل
نیست گوینده زین قیاس خجل.

اما آنچه در این عصر مهم است، دوستی ما با زبان فارسی است؛ هشتگ‌هایی همچون 《مَن و فارسی》 را بجای دشمنِ این زبان غنی، ما باید به راه بیاندازیم و از زبان مادری‌مان بگوییم و بنویسیم و ارتباطمان را با آن قوی‌تر کنیم.