مریخ مکان‌های زیادی دارد که می‌تواند نشانه‌هایی از حیات بالقوه را در خود داشته باشد. زمان مریخ نورد‌های فعلی و آینده را تحت تاثیر قرار می‌دهد و جست و جو برای یافتن شواهدی از میکروب‌ها و موجودات باستانی بالقوه به روشی کارآمد را دشوارتر می‌کند.

در همین رابطه  SETI دوباره به هوش مصنوعی و یادگیری ماشین روی آورده است تا محتمل‌ترین و امیدوارکننده‌ترین مکان‌ها را برای مریخ نورد‌ها و شاید روزی فضانوردان، یافته تا به دنبال سرنخ‌هایی از حیات باشند؛ مدل‌سازی جدید یادگیری ماشینی هوش مصنوعی این تیم در حال حاضر حاکی از ظرفیت آن در تسریع جست و جوی بشر برای حیات بیگانه است.

به همین منظور کیم وارن رودز، دانشمند تحقیقاتی ارشد موسسه SETI، برنامه‌ای را روی مجموعه داده‌هایی اجرا کرد که از منطقه‌ای به نام سالار د پاژونالس گرفته شده بود. پاژونالس که در مرز صحرای آتاکامای شیلی و آلتیپلانو قرار دارد، با ارتفاع زیاد، آب و هوای خشک، بستر دریاچه نمک خشک، مقادیر بالای نور ماوراء بنفش و حیات میکروبی فتوسنتزی کمیاب، جایگاه مناسبی برای مریخ بوده است. این تیم بیش از ۷۷۶۵ تصویر و ۱۱۵۴ نمونه از سنگ‌ها، کریستال‌ها و گنبد‌های نمکی منطقه را جمع‌آوری کرد، سپس از این اطلاعات در کنار سایر مجموعه‌های داده برای آموزش برنامه‌های خود برای درک و شناسایی مناطق دارای امضا‌های کوچک زیستی استفاده کرد.

رودز در بیانیه‌ای توضیح داد  که «چارچوب ما به ما اجازه می‌دهد تا قدرت بوم‌شناسی آماری را با یادگیری ماشینی ترکیب کنیم تا الگو‌ها و قوانینی را کشف و پیش‌بینی کنیم که بر اساس آن‌ها طبیعت زنده می‌ماند و خود را در خشن‌ترین مناظر روی زمین توزیع می‌کند.» آن‌ها در ادامه ابراز امیدواری کردند که سایر اخترزیست‌شناسان این رویکرد را برای نقشه‌برداری از محیط‌های دیگر و همچنین برای شناسایی نشانه‌های زیستی اضافی تطبیق دهند.

او گفت: «با این مدل‌ها، ما می‌توانیم نقشه‌های راه و الگوریتم‌هایی را طراحی کنیم که مریخ نورد‌ها را به مکان‌هایی با بیشترین احتمال پناه دادن به زندگی گذشته یا حال، مهم نیست که چقدر پنهان یا نادر باشد، هدایت کنیم.»

با گذشت زمان، تیم امیدوار است که آن‌ها و سایر گروه‌های زیست‌شناس اخترشناسی بتوانند به ساخت مجموعه داده‌های مشترکی ادامه دهند که می‌تواند به جست و جوی حیات بیگانه از طریق سوار کردن آن‌ها به مریخ نورد‌های سیاره‌ای آینده کمک کند.

منبع: popsci