کتاب‌های ChatGPT بی سر و صدا در آمازون منتشر می‌شوند

برنامه‌های هوش مصنوعی بحث‌های مداوم زیادی را در مورد یکپارچگی هنری، کار و اصالت ایجاد می‌کنند. اما این مانع از تلاش افراد برای کسب سود از سیستم‌ها نمی‌شود. روز سه‌شنبه، رویترز افراد متعددی را معرفی کرد که به تولیدکننده‌های متنی مانند ChatGPT مراجعه می‌کنند تا نسخه‌های خطی کتاب را تهیه کنند و سپس آن‌ها را تنظیم کرده و از طریق سیستم‌هایی مانند پلتفرم کتاب الکترونیکی خودنشر آمازون به فروش می‌رسانند. سیل فزاینده داستان‌ها به کمک ربات‌های چت اکنون آنقدر فاجعه بار است که حتی برای یکی از مجلات علمی تخیلی پیشرو در اینترنت به طور موقت ارسال شده است.

به گزارش رویترز، فروشگاه کتاب الکترونیکی آمازون شامل حداقل 200 عنوان است که ChatGPT را به‌عنوان نویسنده یا نویسنده مشترک فهرست می‌کند. این عناوین شامل شعرهای الهام‌گرفته از فضا، رمان‌های کودکانه در مورد حیوانات جنگلی و آموزش‌هایی درباره استفاده از ChatGPT برای بهبود زندگی می‌شود.

از آنجایی که آمازون در حال حاضر هیچ سیاست صریحی ندارد که افراد را ملزم کند برنامه‌های متنی تولیدی را به عنوان نویسنده فهرست کنند، کتاب‌هایی با عناوینی به کمک هوش مصنوعی احتمالا بسیار زیاد خواهد بود.

لیندسی همیلتون، سخنگوی آمازون در این باره گفت: «همه کتاب‌های موجود در فروشگاه باید از دستورالعمل‌های محتوای ما، از جمله رعایت حقوق مالکیت معنوی و سایر قوانین قابل اجرا، پیروی کنند».

اما اگرچه عناوین به کمک هوش مصنوعی در بازارهای ادبی مانند فروشگاه کیندل آمازون در حال گسترش هستند، سایر فروشگاه‌ها مجبور هستند همه ارسال‌ها را متوقف کنند تا استراتژی‌های جدید توسعه یابند. در یک پست وبلاگی که هفته گذشته منتشر شد، نیل کلارک، ناشر و سردبیر وب سایت علمی-تخیلی معروف Clarkesworld، اعلام کرد که سایت به دلیل هجوم غیرقابل دفاع در داستان‌های هرزنامه به کمک هوش مصنوعی، پورتال ارسال‌های ناخواسته خود را به طور نامحدود متوقف می‌کند.

کلارک در پست خود فاش کرد که ورودی‌های هرزنامه که منجر به ممنوعیت ارسال‌های بعدی می‌شود، از زمان عرضه عمومی ChatGPT به شدت افزایش یافته است. در 20 روز اول فوریه، ویراستاران بیش از 500 داستان ارسالی را به دلیل سرقت ادبی علامت گذاری کردند. قبل از ChatGPT، مجله معمولا کمتر از 30 داستان سرقت ادبی را در ماه می‌گرفت. در حالی که تعدادی ابزار وجود دارد که می‌تواند به شناسایی مطالب سرقت علمی کمک کند، زمان و هزینه استفاده از آن‌ها را برای انتشاراتی مانند Clarkesworld که با بودجه‌های اندک کار می‌کنند، دشوار می‌کند.

کلارک در وبلاگ خود نوشت: «اگر حوزه نتواند راهی برای رسیدگی به این وضعیت پیدا کند، همه چیز شروع به شکست خواهد کرد. زمان پاسخ بدتر خواهد شد و من حتی نمی‌خواهم به این فکر کنم که چه اتفاقی برای همکارانم می‌افتد که در مورد ارسال‌ها بازخورد ارائه می‌دهند».

منبع: popsci