پروژه استارلینک نسبت به سایر پروژه‌ها، تفاوت‌های چشم‌گیری از جمله سرعت بیشتر و کاهش تاخیر در برقراری ارتباط دارد.

شرکت «اسپیس ایکس» با انتشار تصاویری در حساب خود در فضا مجازی اعلام کرد که امروز (دوشنبه مصادف با ۲۷ فوریه) را برای پرتاب ۲۱ ماهواره نسل دوم استارلینک به مدار پایینی زمین از فلوریدا انتخاب کرده است.

شرکت اسپیس ایکس در ادامه نوشت: ما آن‌ها را «V ۲ Mini» می‌نامیم. آن‌ها نشان دهنده یک گام رو به جلو در قابلیت استارلینک هستند. «V ۲ Mini» شامل فناوری‌های کلیدی مانند آنتن‌های آرایه فازی قدرتمندتر و استفاده از باند الکتریکی برای بک هال می‌شوند که به استارلینک اجازه می‌دهد تا چهار برابر ظرفیت بیشتری را در هر ماهواره نسبت به پرتاب‌های قبلی ارائه دهد. این بدان معنا است که استارلینک می‌تواند پهنای باند بیشتری را با قابلیت اطمینان بیشتر فراهم کند و میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان به اینترنت پرسرعت متصل کند.

در تئوری آنتن، معمولاً منظور از آرایه فازی (Phased array) یک آرایه اسکن الکترونیکی شده است، یعنی آرایه‌ای از آنتن‌های کنترل شده توسط رایانه که پرتویی از امواج رادیویی تولید می‌کند که می‌توان آن را بدون حرکت دادن آنتن به سمت نقطه‌ای جهت‌دهی کرد.

هدف پروژه اینترنت ماهواره‌ای استارلینک که زیر نظر شرکت اسپیس‌ایکس متعلق به ایلان ماسک اداره می‌شود، رساندن اینترنت پر سرعت به بسیاری از نقاط جهان به خصوص مناطقی است که تا پیش از این دسترسی به شبکه اینترنت در آن‌ها ممکن نبوده است.

ایده‌ استفاده از ماهواره‌ها برای اتصال به شبکه‌ جهانی اینترنت، موضوع جدیدی نیست به طوری که در اوایل دهه ۹۰ شرکت "Teledesic" برای انجام چنین کاری افتتاح شد. این شرکت و شرکت‌های مشابه هنگامی که پس از ارسال ماهواره‌های زیاد همچنان با مشکل اتصال ضعیف مواجه بودند، ورشکست شدند. با این وجود پروژه استارلینک تفاوت‌های چشم‌گیری نسبت به سایر پروژه‌ها دارد که از جمله‌ آن‌ها می‌توان به هزینه کمتر ارسال ماهواره‌ها به مدار، سرعت بیشتر و کاهش تاخیر در برقراری ارتباط اشاره کرد.

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار