چهارمین امام شیعیان یعنی علی‌بن‌الحسین (ع) ملقب به «زین العابدین» و «سید الساجدین» در پنجم شعبان سال ۳۸ هجری در مدینه به دنیا آمد. امام سجاد (ع) در عین آن که زینت عبادت کنندگان، بزرگمرد عبادت، عرفان وسجده بود، مجاهد بزرگ فی سبیل‌ الله  و در یک کلمه کانون همه کمالات انسانی و ارزش‌های والای معنوی بود. در سالروز میلاد ایشان به دو نکته از رفتار‌های درس‌آموزشان اشاره خواهد شد؛ باشد که رهرو راستین ائمه اطهار باشیم.

بیشتر بخوانید

• شیوه بی نظیر امام سجاد (ع) برای جهاد؛ شمشیری از جنس دعا

احترام ویژه به داماد و شوهرخواهر

در کتاب وسایل الشیعه، جلد ۱۴، صفحه ۴۲ از قول امام صادق (ع) بُرشی از سبک‌زندگی امام سجاد (ع) را در نقش پدرزن و برادر زن نقل می‌کند که حضرت هر وقت شوهر دختر (داماد) یا خواهرش نزد او حاضر می‌شد، عبای خویش را برای او پهن کرده تا روی آن بنشیند و به گرمی با او سخن می‌گفت. آن چه به طنز در فضای‌مجازی و به تبع در فضای جامعه امروز نشر می‌دهند، دقیقا خلاف این حرکت و سبک‌زندگی اسلامی است و در واقع برخورد بین داماد با پدرزن و شوهرخواهر را پُر تنش جلوه می‌دهند.

در حالی که وجود احترام و صمیمیت بین آن‌ها در زندگی طرفین تاثیر نیک و آکنده از آرامش دارد. به خصوص در زندگی زوج ها، احترام و اهمیت از سوی پدرزن و دیگر بستگان او، زن را در نگاه مرد عزیز و گرامی می‌دارد و گرمابخش کانون خانواده آن‌ها می‌شود.

امام سجاد (ع) در نقش کارفرما

مجموعه رفتار و گفتار معصومین (ع) سبک و شیوه زندگی برای پیروان آن‌ها محسوب می‌شود. رفتار و گفتار امام سجاد (ع) با غلامان و کنیزان هم درسی برای امروز ما در رابطه کارفرما با کارگر محسوب می‌شود. در روایات متعدد اشاره شده که ایشان هرگز در برخورد با آن‌ها تندخویی نمی‌کرد، خود را بالاتر و دور از آن‌ها تصور نمی‌کرد و ... بلکه با آن‌ها در یک سفره و یک غذای مشترک، شریک می‌شد و پیگیر احوال آن‌ها بوده و دلجویی می‌کرد. ایشان رفتار محبت‌آمیز آن‌ها را گاهی با پاداش بسیار بزرگ‌تر پاسخ می‌داد مثل آن جایی که خادمی به ایشان گل داد و حضرت در مقابل، سخاوتمندانه پذیرای لطفش شد و او را در راه خدا آزاد کرد.

منبع: روزنامه خراسان