بیشتربخوانید

• در «سلام نوروزی» شاه قاجار چه می‌گذشت؟

در ادامه تعدادی از این نام‌های قدیم و آشنای خیابان‌های پایتخت را می‌خوانید که هنوز میان مردم پر کاربرد است.

تاریخ ایجاد خیابان «ناصرخسرو» به سال ۱۲۸۵ برمی‌گردد و تا پیش از آن این خیابان به صورت خندق و بخشی از ارگ سلطانی بود. پس از ساخت خندق جدید، خندق قدیم را پر و آن را به خیابان تبدیل کردند و به فرمان «ناصرالدین شاه» «ناصریه» نام گرفت.

خیابان امیرکبیر یا چراغ گاز یکی از خیابان‌های ارگ سلطانی بود که به دلیل تاریک بودن اولین بار کارخانه برق در آنجا دایر شد و ابتدا آن را «چراغ گاز» و بعدها «چراغ برق» نامیدند.

جباخانه

خیابان «بوذرجمهری» امروزه به خیابان «پانزده خرداد» معروف است، در دروه قاجاریه به «جباخانه» بود.

گار ماشین

خیابان ری از سه راه امین حضور آغاز و تا دروازه حرم حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) امتداد داشت، این خیابان جاده‌ای خاکی بود که مسافران را به باغ طوطی و حرم حضرت عبدالعظیم (ع) می‌رساند. در دوره قاجار به این خیابان «گارماشین» و بعدها به علت تردد ماشین دودی در این مسیر به آن «ماشین دودی» می‌گفتند.

یکی از قدیمی‌ترین خیابان‌های پایتخت، شاپور است که از میدان حسن‌آباد تا خیابان شوش کشیده شده و از شاه‌راه‌های اصلی تهران به شمار می‌آید. در دوره قاجار به این خیابان «فرمانفرما» می‌گفتند اما مدتی بعد نام این خیابان به «شاهپور» تغییر کرد.

خیابان خیام که از سمت شمال به خیابان امام خمینی (ره) و از ضلع جنوب به خیابان شوش منتهی می‌شود، در دوره قاجار به «قورخانه قدیم» و «پاجمانلوها» شهرت پیدا کرد و قدیمی‌ها هنوز این خیابان را به این نام می‌شناسند. همچنین در دوره ای نیز از خیابان خیام به نام‌های «جلیل‌الملک» یا جلیل آباد نیز یاد می‌شد.

نام خیابان امام‌خمینی (ره) کنونی، در دوران تاریخی مختلف دستخوش تغییر شده است. اسم این خیابان ابتدا «سپه» بود و در دوره قاجار به «باغشاه» و «مریضخانه» معروف شد. حالا اینجا را به نام امام خمینی (ره) می‌شناسیم.