لکه خورشیدی رویدادی موقت بر روی سطح خورشید است که به صورت لکه‌هایی تاریک‌تر از نواحی اطراف، در اثر فعالیت‌های شدید شار مغناطیسی که مانع از انتقال گرما می‌شود، به‌وجود می‌آید. این لکه‌ها به علت کاهش درجه حرارت سطح خورشید در آن نواحی به وجود می‌آیند.

انفجار ذرات باردار به صورت شراره کلاس ۱.۲ X ثبت شد. شراره‌های X قوی‌ترین دسته شراره‌ها هستند و ممکن است باعث شوند طوفان‌های ژئومغناطیسی بر میدان مغناطیسی زمین تأثیر بگذارند که در نتیجه آن، احتمال آسیب‌دیدن ماهواره‌ها، تجهیزات ارتباطی و حتی شبکه برق وجود دارد.

شراره‌های X ۱ در پایین‌ترین سطح مقیاس X قرار دارند؛ بنابراین، هنوز هیچ خسارتی به استثنای قطع امواج رادیویی کوتاه در بخش‌هایی از استرالیا و اقیانوس آرام جنوبی، در نتیجه این انفجار گزارش نشده است.

قطع امواج رادیویی در نتیجه انفجار پرانرژی شراره خورشیدی بود که با سرعت نور به سمت سیاره ما حرکت کرد و در عرض هشت دقیقه به زمین رسید؛ هرچند مختصر بود.

تونی فیلیپس، ستاره‌شناس سابق اداره کل ملی هوانوردی و فضای آمریکا  معتقد است که با توجه به اندازه و پیچیدگی ظاهری این منطقه بزرگ فعال، احتمال زیادی وجود دارد که انفجار‌ها در روز‌های آینده ادامه پیدا کنند.

شراره‌های قدرتمند، اغلب با خروج جرم از تاج خورشیدیِ پلاسمای داغ همراه است که ممکن است به سمت زمین پرتاب شود، اما با سرعت بسیار کمتر، در یک روز یا بیشتر.

خروج جرم از تاج خورشیدی فوران پرجرم از باد خورشیدی و افزایش میدان‌های مغناطیسی است که از تاج خورشید بیرون می‌آید و در فضا منتشر می‌شود. خروج جرم از تاج خورشیدی معمولاً با دیگر پدیده‌های خورشیدی مانند شراره خورشیدی همراه است.

اکنون، آن لکه خورشیدی که به عنوان AR ۳۱۸۲ فهرست شده است، در حال چرخش به سمت دید مستقیم ما از زمین است؛ یعنی ممکن است خروج جرم از تاج خورشیدی در چند روز آینده دقیقاً به سمت ما باشد.

منبع:سی نت