لوکاس دی الیویرای ۳۳ ساله در روز تعطیل خود از فرصت استفاده کرده و به همراه پسر ۸ ساله خود در ورزشگاه ویلا بلمیرو حضور یافت تا با بت فوتبال برزیل وداع کند. او در کنار هزاران هوادار دیگر از ساعات اولیه صبح مقابل در ورودی ورزشگاه خانگی سانتوس، صف کیلومتری تشکیل دادند.
«جیانی اینفانتینو» رئیس فیفا نیز در حاشیه این مراسم به اسطوره فوتبال جهان ادای احترام کرد و گفت: پله یک میراث منحصر به فرد دارد. پله از خدا هدیهای دریافت کرد، هدیهای که تعداد کمی از مردم روی زمین از آن برخوردارند، یعنی لمس قلب و احساسات مردم. واقعیت این است که افراد زیادی در سراسر جهان، میلیونها، میلیاردها نفر هستند که مانند من هرگز بازی او را ندیدهاند، اما به او فکر و به او افتخار میکنند.
رئیس فیفا افزود: البته من به اندازه کافی خوش شانس بودم که شخصاً او را ملاقات کردم اما بازی او را ندیدم. این پدرم بود که بارها در مورد او با من صحبت کرد. من فکر میکنم میراثی که پله به جا میگذارد منحصر به فرد است. او اولین کسی در جهان بود که کارهای زیادی انجام داد. ما او را برای همیشه در قلب خود نگه خواهیم داشت و مطمئن خواهیم شد که دنیای فوتبال او را برای همیشه به یاد خواهد آورد.
اینفانتینو همچنین فاش کرد که در حال صحبت با روسای فدراسیونهای عضو فیفا است تا استادیومهای سراسر جهان به اسم «پله» تغییر نام دهند.
وی گفت: از هر کشوری که در فیفا عضو است میخواهیم یک استادیوم فوتبال به نام پله داشته باشد. ۵۰ یا ۱۰۰ سال دیگر، وقتی کودکی می پرسد "پله چه کسی بود"، ما میتوانیم او را به یاد بیاوریم.
با درخواست فیفا همچنین پیش از شروع بازیهای مختلف در سراسر جهان یک دقیقه سکوت برقرار میشود؛ از جمله لیگ برتر ایران.
در ادامه گزارشی بخوانید از روایت افرادی که سختی زیادی را به جان خریدند تا چند ثانیه با پله برای آخرین بار دیدار کنند:
هوادارانی که حضور در صف و گرمای هوا را به جان خریده و منتظر ماندند، بعد از یک ساعت وارد چمن ورزشگاه شدند؛ جایی تابوت پله ساعتی قبلتر در آنجا مستقر شده بود. هر نفر تنها چند ثانیه فرصت داشت تا تابوت را نگاه کرده و با مروارید سیاه وداع کند؛ امکان وداع طولانیتر وجود نداشت چرا که هر لحظه امکان غیرقابل کنترل شدن صف وجود داشت.
لوکاس و پسرش بعد از وداع با پله از صفی که بیش از یک ساعت در آن بودند، خارج شدند؛ او با وجود سختی زیادی که بابت این کار کشیده بود، راضی به نظر میرسید و اولین جملهاش این بود: "ارزشش را داشت... پسرم همیشه این روز را به خاطر خواهد داشت. "
همین احساس را سوزا سانتوسِ ۵۰ ساله هم داشت؛ او همراه با دو فرزند، یک برادرزاده نوجوان و برادرش برای وداع با پله آمده بودند. آنها برای آخرین ملاقات با اسطوره، دو ساعت زیر نور مستقیم خورشید در هوای گرم شهر – ۳۰ درجه – در حالی که هیچ سایهای هم در کار نبود، طی کردند.
این گروه پنج نفره که اهل سائو ماتئوس – منطقه شرقی سائوپائولو – بودند همگی موافق بودند که ارزشش را داشت که چنین سختی را به جان بخرند. آنها برای سوغاتی حتی بخشی از چمن ورزشگاه را کنده و با خود بردند.
هوادار دیگری از سائوپائولو به نام لوئیز کارلوس روگه در حالی با پله وداع کرد که به گفته خودش شمار دفعاتی که بازیهای این اسطوره را از نزدیک تماشا کرده از دستش در رفته است. او هم بعد از طی پیاده روی طولانی با پادشاه برای آخرین بار دیدار کرد، اما این برایش کافی نبود و یک بار دیگر به ته صف برگشته و از نو فرآیند انتظار را طی کرد تا لحظاتی بیشتر پله را ببیند! جواب این هوادار برای کاری کرد جالب بود: "چنین چیزی در برابر کارهایی که او (پله) برای ما کرده هیچ است. "