آنفولانزا، بیماری عفونت دستگاه تنفسی است که ریشه ویروسی دارد و بیشتر در فصل زمستان شایع است. این بیماری می‌تواند علائمی شبیه به سرماخوردگی معمولی داشته باشد، اما برخلاف سرماخوردگی، آنفولانزا می‌تواند خطرناک باشد.

علائم این بیماری عبارتند از تب ناگهانی و شدید که ممکن است تا ۴۱ درجه بالا می رود، گلودرد، سردرد، سرخی پوست و چشم‌ها، درد در پشت و سایر ماهیچه‌ها و سرفه که معمولاً از نوع خشک است. علائم این ویروس سریع بروز می‌کنند و در عرض چند ساعت ممکن است حال کودک از خوب به بسیار بد تغییر کند.

آنفولانزا در خردسالان می‌تواند با اسهال و استفراغ همراه باشد. تب ممکن است تا سه یا چهار روز به طول انجامد و پس‌از آن نیز کودک ضعیف شده و احساس خستگی می‌کند. ممکن است کودک دچار علائم ثانویه نیز شود. این بدان معناست که پس از چند روز که درجه حرارت او به حالت نرمال رسید، دوباره دچار تب شده و سرفه‌هایش شدیدتر و به‌صورت خلط‌دار درآیند، همچنین عفونت چشم، تند شدن تنفس، سفتی گردن، ضعف شدید و خستگی هم می‌توانند علائم ثانویه آنفولانزا باشند که این علائم بر اثر وجود آنفولانزا و بعد عفونت باکتریایی به وجود می‌آید؛ بدین معنا که ویروس زمینه را برای عفونت میکروبی آماده می‌کند.

درمان آنفولانزا در کودکان

درمان آنفولانزا بستگی به تشخیص نوع عامل بروز آن دارد اگر آنفولانزا تشخیص بیماری باشد، بهترین درمان همان مراقبت‌های خانگی است. برای کاهش تب و درد در کودک می‌توانید از استامینوفن استفاده کرده و کودک را جهت ویزیت به پزشک برسانید. کودک‌تان را تشویق کنید که تا حد امکان استراحت کرده و از فعالیت زیاد خودداری کند.

همچنین نوشیدن مایعات زیاد شامل آب و آب‌میوه به برطرف شدن این بیماری کمک می‌کند. زمانی که به آنفولانزا باکتری اضافه شود، به درمان حتمی پزشکی نیاز است. درمان پزشکی شامل کشت، آزمایش خون، تجویز آنتی‌بیوتیک و در موارد حاد با نظر پزشک بستری در بیمارستان است.

آیا از بروز آنفولانزا در کودکان می‌توان جلوگیری کرد؟

با تزریق واکسن به‌صورت هرساله، می‌توان از ابتلا به آنفولانزا پیشگیری کرد. در مورد تزریق واکسن با پزشک کودکان مشورت کنید و البته در صورتی که کودک‌تان نسبت به تخم‌مرغ حساسیت دارد، به پزشک کودک، اطلاع دهید.

آنفولانزا چه عوارضی دارد؟

یکی از عوارض شایع آنفولانزا سینه‌پهلو (پنومونی) است که عامل این سینه‌پهلو یا خود ویروس آنفولانزا یا یک باکتری است که ویروس از ضعیف شدن سیستم ایمنی استفاده کرده، وارد ریه شده و باعث عفونت باکتریایی ریه می‌شود.

از دیگر عوارض آنفولانزا می‌توان به سینوزیت، عفونت گوش میانی و التهاب مجاری هوایی (برونشیت) و التهاب مغز (آنسفالیت) اشاره کرد. یکی دیگر از عوارض بیماری، سرفه بعد از عفونت است که معمولاً بدون خلط بوده و ممکن است برای هفته‌ها تا ماه‌ها پس از رفع علائم آنفولانزا ادامه یابد و آن‌چنان شدید باشد که گاهی هنگام شب کودک را بیدار کند.

پیشگیری از آنفولانزا

برای پیشگیری از آنفولانزا، مکرر دستان خود را با آب و صابون بشویید؛ چراکه شایع‌ترین راه ابتلا به آنفولانزا لمس چشم، دهان، بینی، با دستان آلوده به ویروس است؛ بنابراین دست‌های خود را تمیز نگه دارید و آن‌ها را از صورت خود دور نگه دارید. از فردی که به آنفولانزا مبتلا شده حداقل یک تا دو متر فاصله بگیرید و اگر خود بیمار هستید، به دیگران زیاد نزدیک نشوید. کسی که به آنفولانزا مبتلا شده بهتر است در خانه بماند و با حضور خود در مدرسه یا محل کار، دیگران را بیمار نکند.

بنابر اعلام دانشگاه علوم پزشکی تهران، هنگام عطسه و سرفه فرد بیمار باید جلوی دهان خود را با دستمال‌کاغذی سه لایه بگیرد تا قطره‌های آلوده به ویروس در فضا پخش نشوند. به یاد داشته باشید که فرد بیمار تا هفت روز می‌تواند باعث پخش ویروس در فضا شود، پس توصیه‌های بالا را باید تا یک هفته رعایت کرد تا احتمال ابتلای شما به آنفولانزا کاهش یابد. در کودک مشکوک به آنفولانزا هرگز برای کنترل تب از آسپرین استفاده نکنید.