«بندربند» فیلمی درام است که در جشنواره‌هایی از جمله تورنتو، زوریخ، میل ولی، هاینان و ... حضور داشته و توانسته جایزه بهترین فیلم جشنواره کلکته و جایزه نتپک جشنواره فیلم‌های کوهستانی اولجو را از آن خود کند. «بندربند» فیلمی جاده‌ای، پر از چشم‌انداز‌های به یاد ماندنی و مملو از موسیقی در میانه سیل خانمان‌سوز در ایران را روایت می‌کند. مهلا به همراه همسر و سایر اعضای بندربند سفر خود را از یک استان جنوبی که درگیر سیل شده به سوی پایتخت آغاز می‌کنند. در این فیلم رضا کولغانى، امیرحسین طاهری، مهلا موسوی و پگاه آهنگرانی به هنرمندی پرداخته‌اند. 

مصطفی محمودی، منتقد سینما در برنامه «بوطیقا» رادیو فرهنگ در نقد و بررسی فیلمنامه «بندربند» گفت: «بندربند» به نویسندگی و کارگردانی منیژه حکمت محصول سال ۱۳۹۹ است که در گونه سینمایی درام و اجتماعی ساخته شده است. 

محمودی ادامه داد: موضوع «بندربند» درباره سه جوان به نام‌های مهلا، امیر و نوید است که به قصد برنده شدن در یک مسابقه موسیقی و رسیدن به عرصه‌های بین‌المللی به تهران سفر می‌کنند، اما به نظر می‌رسد به دلیل سیل و ویرانی مسیر تنها دور خودشان می‌چرخند. 

این منتقد سینما با بیان اینکه فیلمنامه «بندربند» در ژانر سفر جاده‌ای نوشته شده، افزود: نخستین و بارزترین ویژگی‌ای که درام را زیر مجموعه ژانر سفر جاده‌ای می‌کند، این است که خواسته یا ناخواسته شخصیت‌های اصلی داستان خانه را ترک می‌کنند و معمولاً در ابتدا و انتهای سفر دیدگاه روزمره‌شان با یک قوس دراماتیک همراه است و تحولاتی بر روحیه آن‌ها به وجود می‌آید. این‌گونه آثار در خلال روایت‌های داستان به مفاهیمی مانند بیگانگی، تنش‌ها، هویت‌های فرهنگی یک ملت دست به نقد می‌زنند. 

وی با اشاره به اینکه در بسیاری از مواقع موضوع اصلی این فیلم‌ها شورش علیه هنجار‌های اجتماعی محافظه‌کارانه است، توضیح داد: روایت آن‌ها حول دو محور اصلی قرار می‌گیرد. محور اول جست‌و‌جو است که داستان با اکتشاف شخصیت‌ها دچار پیچ و تاب می‌شود. محور دوم تعقیب و گریز‌هایی است که با محوریت خشونت به تشریح ماجرا‌های شخصیت‌ها می‌پردازد. در چنین ژانری تمرکز اصلی بر پایه تضاد‌ها و دگرگونی‌های درونی شخصیت‌ها و نمایش احساسات آن‌ها در حین تجربه‌های جدید در سفر است.